یکی از مهمترین سازمانهای دانش محور امروزی دانشگاهها بوده که مهمترین محصول آنها دانش، اختراعات ثبت شده، کتب علمی منتشره، و فارغ التحصیلان متخصص می باشد. اساتید، دانشجویان، کارکنان، فرایندهای سازمانی، و شبکه های ارتباطی از جمله دارایی های با ارزش دانشگاهها محسوب شده که همگی جزء سرمایه فکری می باشند. تحقیق حاضر در راستای بررسی رابطه بین سرمایه فکری با کارآفرینی فردی است . روش تحقیق حاضر از لحاظ ماهیت در زمره تحقیقات توصیفی و غیر آزمایشی(میدانی و پیمایشی) قرار داشته و از نظر روش نیز در دسته تحقیقات همبستگی محسوب می گردد. ضمن اینکه در فرآیند این تحقیق از روش های کتابخانه ای و میدانی نیز به عنوان اجزاء جدا نشدنی تحقیقات علمی بهره برداری شده است.با توجه به قلمرو مکانی و زمانی، جامعه آماری پژوهش شامل" دانشجویان ورودی 90 دانشگاه پیام نور استان مازندران " می باشد. در این پژوهش از روش های موجود در آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن) استفاده گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین متغیرهای سرمایه فکری و کارافرینی فردی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان مازندران رابطه معنادار وجود دارد.در نتیجه پیشنهاد می گردد که برنامه های آموزشی دانشگاه برای پرورش روحیه ی کارآفرینی در دانشجویان باید با فراهم کردن اهداف چالش برانگیز برای دانشجو مسئولیت پذیری و تلاش او را برای رسیدن به هدف افزایش دهند، راه اندازی و پشتیبانی هسته های کارآفرینی در دانشکده ها، برگزاری دوره ها و کارگاههای ترویجی و توجیهی برای استادان و دانشجویان بطور منظم و معرفی چهره های موفق کارآفرینی در رشته های مختلف می تواند ساختار فکری یک دانشگاه را تغییر دهد.بهترین افرادی که می توانند نقش مهمی را در فعالیت های آموزشی و ترویجی کارآفرینی ایفا کنند اساتید هستند.