به منظور مطالعه سیستماتیک و پالئواکولوژی خارداران نهشته های میوسن زیرین، دو برش ساردوئیه و سیرجان در شمال غرب جیرفت و جنوب سیرجان انتخاب و نمونه برداری از آن ها انجام گردید. لیتولوژی برش ساردوئیه، اساسا مارنی و آهکی بوده و در برگیرنده مجموعه متنوعی از خاردارن می باشد. لایه های این برش، با ضخامت 75 متر، به صورت هم شیب بر روی رسوبات نئوژن قرار دارند، در حالی که سمت فوقانی رخنمون ها محدود به یک سطح فرسایشی می باشد. ضخامت ناحیه سیرجان (برش چاه قلعه ) 85 متر و اساسا از 4 واحد شامل مارن، آهک شیلی، آهک نازک لایه و آهک ضخیم لایه تشکیل شده است. مقطع مورد نظر بر روی توالی از نهشته های پالئوزوئیک قرار داشته، در حالی که در راس آن یک سطح فرسایشی مشاهده می-شود. برش های مورد بررسی تنوع بسیار خوبی از ماکروفسیل ها (خارداران، شکم پایان و مرجان ها) و میکروفسیل ها (استراکدها و فرامینیفرها) را به نمایش می گذارند، که حاکی از شرایط مطلوب و مناسب محیطی در زمان ته نشست این لایه هاست. برای اولین بار تعداد 13 گونه از خارداران از مناطق مورد مطالعه گزارش می شوند. تعیین سن این نهشته ها بر اساس ماکروفسیل ها و میکروفسیل ها بوده که سن بوردیگالین را برای هر دو برش تایید می نماید. مجموعه های میکروفسیلی و ماکروفسیلی در این دو برش نشان دهنده محیطی گرم، و کم عمق برای این نهشته ها می باشد. واژه های کلیدی: سیستماتیک، پالئواکولوژی، میوسن زیرین، خارداران، ساردوئیه، چاه قلعه