به دنبال گسترش شهر و شهرنشینی در دوران معاصر و همزمانی آن با تحولات فرهنگی زاد? مدرنیسم، جهان شاهد حضور پررنگتر زنان در عرصههای اجتماعی و اقتصادی بوده است. به تبع این حضور، موضوعات تازهای در باب فضاهای شهری و زنان مطرح میشود. یکی از این مسائل، وجود فضاهای فاقد امنیت در شهرهاست که باعث ایجاد حس ناامنی در شهروندان، خصوصاً زنان به عنوان یک قشر آسیبپذیر میشود. پژوهش حاضر به تأثیر فضای شهری بر احساس امنیت زنان در شهر شیراز پرداخته است. در این پژوهش از نظریات پنجره شکسته ولسون و کینگ، فضای قابل دفاع نیومن، چشمهای خیابان جیکوبز، نظریه پیشگیری از جرم به وسیله طراحی محیط و نظریه فمنیستی استفاده شده است. پژوهش به روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. نمونه پژوهش را 834 نفر از زنان ساکن در مناطق 2 و 6 شهر شیراز تشکیل می دهند. بر اساس نتایج، احساس امنیت زنان ساکن در محلات مورد مطالعه بالاتر از سطح متوسط و در دو منطقه متفاوت است. یافتههای پژوهش حاکی از وجود رابطه مستقیم و معنادار بین فضای شهری و احساس امنیت زنان است. در مقایسهی نقش ویژگیهای کالبدی فضای شهری بر احساس امنیت بیش از ویژگی های غیرکالبدی آن است.