هدف پژوهش بررسی رابطه بین نوع جو سازمانی و میزان شیوع رفتارهای سیاسی سازمانی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارمندان دانشگاه شیراز بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده 250 نفر از آنان به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل دو مقیاس نوع جو سازمانی (ترک زاده و محرر، 1391) و مقیاس محقق ساخته رفتارهای سیاسی سازمانی بود. یافته های پژوهش نشان داد که انواع جو توسعه ای، داخلی و منطقی به طور نسبی در دانشگاه رواج داد. مضافاً یافته ها حاکی از آن است که رفتارهای سیاسی سازمانی در دانشگاه شیوع نسبی دارد، و رفتار سیاسی سازمانی شایع در دانشگاه، رفتارهای معطوف به تاکتیک های سیاسی می باشد. یافته ها نشان داد که بین انواع جو سازمانی و میزان شیوع رفتارهای سیاسی سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از دیدگاه کارمندان جو توسعه ای پیش بینی کننده معنادار هیچ-یک از رفتارهای سیاسی سازمانی (بازی های سیاسی، بازی های قدرت و تاکتیک های سیاسی) نمی باشد. جو داخلی پیش بینی کننده مثبت و معنادار رفتاهای سیاسی سازمانی (بازی های سیاسی، بازی های قدرت و تاکتیک های سیاسی) می باشد. جو منطقی پیش بینی کننده مثبت ومعنادار رفتاهای سیاسی سازمانی (بازی-های سیاسی، بازی های قدرت و تاکتیک های سیاسی) می باشد و جو گروهی نیز پیش بینی کننده مثبت و معنادار بازی های سیاسی و تاکتیک های سیاسی و پیش بینی کننده منفی و معنادار بازی های قدرت می باشد. تفاوت معناداری بین انواع جو سازمانی و میزان شیوع رفتارهای سیاسی سازمانی از دیدگاه کارمندان زن و مرد وجود دارد. تفاوت معناداری بین انواع جو سازمانی و میزان شیوع رفتارهای سیاسی سازمانی از دیدگاه کارمندان با مدارک تحصیلی مختلف وجود دارد.