شوری یکی از مشکلات زیست محیطی و بزرگ ترین عامل در کاهش حاصلخیزی گیاهان زراعی در جهان محسوب می شود. به نظر می رسد که گیاهان با مکانیسم های پیچیده ای در سطح کل گیاه، سطح سلولی و یا مولکولی به تنش پاسخ می دهند. از جمله این پاسخ ها تغییر در پروتئین های درگیر در مسیرهای سیگنالی تنش و پروتئین های با اعمال غیر مستقیم با تنش هستند. در این مطالعه گیاه lycopersicon peruvianum لاین ??? در محیط های کشت ms حاوی غلظت های ?، ??، ?? و ??? میلی مولار نمک nacl در شرایط کشت در شیشه کشت داده شدند. پس از ? هفته تأثیر نمک nacl بر روی میزان وزن تر و خشک، کلروفیل a، b، کلروفیل کل و کاروتنوئید، پرولین، سدیم و پتاسیم، پروتئین محلول کل و الگوی الکتروفورزی پروتئین به روش sds-page و الکتروفورز با استفاده از نقطه ایزوالکتریک(pi) و الکتروفورز دو بعدی بررسی شد. نتایج بیانگر آن بود که با افزایش شوری، مقدار وزن تر و خشک بخش هوایی و ریشه در مقایسه با گیاه شاهد کاهش یافت. در بررسی اثر تنش شوری بر رنگیزه های فتوسنتزی، میزان کلروفیل و کاروتنوئید در گیاهان تحت تنش شوری نسبت به نمونه شاهد اختلاف معنی داری را نشان نداد. با افزایش غلظت nacl در محیط، افزایش معنی داری در میزان پرولین و سدیم نسبت به گیاهان شاهد مشاهده شد در حالی که میزان پتاسیم و پروتئین های محلول کل کاهش یافت. همچنین میزان نسبت پتاسیم به سدیم با افزایش غلظت نمک در گیاه کاهش یافت. نتایج sds-page و الکتروفورز با استفاده از نقطه ایزوالکتریک نشان داد که الگوی پروتئین های گیاه شاهد با گیاهان تحت تنش تفاوت های آشکاری در برخی از باندهای پروتئینی داشته، همچنین الکتروفورز دو بعدی پروتئین های برگ نیز حد اقل 4 لکه پروتئینی قابل تفکیک نشان داد که بیانگر اختلاف اثر تیمار شوری بر پروتئوم گیاه بود. این اختلافات نشانگر تغییرات مهمی در بیان ژن های گیاهان تحت تنش می باشد. بنابراین طبق نتایج ذکر شده می توان نتیجه گیری نمود که تنش شوری مستقیماً بر رشد گیاهان اثر گذاشته و به طور غیر مستقیم نیز بر متابولیسم آن ها تأثیر می گذارد و همچنین سبب تغییرات مهمی در بیان ژن های گیاهان می گردد.