سید مسعود صاحبکار خراسانی علی جوهری
چکیده یکی از روش هایی که در پایدارسازی شیب های خاکی مورد استفاده قرار می گیرد، استفاده از زیست سازه است. ریشه های درختان سبب مسلح شدن خاک و بهبود مشخصات مقاومتی آن می گردد. در این پایان نامه اثر ریشه های چهار نوع درخت (درختان اکالیپتوس الاتا، اکالیپتوس امپلی فولیا، اقاقیا فلوری بوندا و کازارینا گلاسا) در افزایش ضریب اطمینان شیب ها به صورت دوبعدی و سه بعدی بررسی شده است. روش مورد استفاده در تحلیل دوبعدی روش اسپنسر بوده و روش مورد استفاده در تحلیل سه بعدی شیب ها روش چن و همکاران می باشد و تمامی محاسبات انجام شده در این پایان نامه به وسیله ی کد نویسی در متلب صورت گرفته است. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده در تحلیل دوبعدی شیب های درختکاری شده، یک روش جدید برای تحلیل شیروانی ها ارائه شده است. این روش علاوه بر توانایی محاسبه ی ضریب اطمینان کلی شیب ها، قادر به محاسبه ی ضریب اطمینان موضعی در هریک از قطعات می باشد. به طور کلی کاشت درختان اکالیپتوس بیشترین تاثیر را در پایدارسازی شیب ها داشته و کاشت درختان کاج کمترین اثر را دارد. درختان اقاقیا نیز اثرات محدودی در افزایش ضریب اطمینان شیروانی ها دارد. همچنین نتایج بدست آمده در این فصل نشان می دهد که کاشت درختان در پای سطح گسیختگی بیشترین تاثیر را در افزایش ضریب اطمینان دارد. واژه های کلیدی: ضریب اطمینان، الگوریتم بهینه سازی، چسبندگی ظاهری، ریشه ی درختان، زیست سازه
