در این پایان نامه عملکردغشاهای نانوفیلتراسیون سنتز شده به روش پلیمریزاسیون در سطح مشترک برای حذف آفت کش هامورد بررسی قرار گرفت. غشاها با استفاده از روش پلیمریزاسیون در فصل مشترک بین دو واکنشگر پیپرازین (pip) و تری مزوئیل کلراید (tmc) بر روی زیر لایه ی اولترافیلتراسیون پلی سولفونی متخلخل ساخته شدند. جهت مطالعه ی بیشتر تأثیر افزودنی های تری اتیل آمین (tea) و تری اتیلن تترا آمین(teta) در محلول آبی بر روی عملکرد و مورفولوژی غشاها مورد بررسی قرار گرفت. غلظت های مختلفی از (0.5، 1، 1.5و 2% وزنی) پیپرازین، ( 0.5، 1، 1.5و 2% وزنی) تری اتیل آمین (0.5، 1، 1.5و 2% وزنی) تری اتیلن تترا آمین برای اصلاح غشاها و رسیدن به شرایط بهینه مورد استفاده قرار گرفت. مطالعاتی که بر روی غشاها صورت گرفت نشان داد که با افزودن tea و teta زبری و ناهمواری های سطح لایه ی پلی آمیدی افزایش یافت. آبدوستی غشاها نیز بدلیل افزایش گروه های عاملی آبدوست در سطح غشاها در حضور tea و tetaافزایش یافت. به همین علت پس زنی آفت کش های آب گریز هم افزایش یافت. عملکرد غشاهای نانوفیلتراسیون با استفاده از محلول های حاوی آفت کش های آترازین (g/l 0.03)، دیازینون (g/l 0.03) و نمک سدیم کلراید (g/l 1) به عنوان خوراک مورد بررسی قرار گرفت. در همه ی آزمایش هاپس زنی دیازینون بیشتر از آترازین بوده است. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان دادند که فلاکس آب و پس زنی دیازینون به ترتیب از lm-2h-1 22.09 و95.2 % در غشای اصلاح نشده (2% وزنی pip) به lm-2h-1 41.56و 98.8% در غشای اصلاح شده باتری اتیل آمین (2% وزنی pipو 2% وزنی tea) و به lm-2h-1 13.5 و 99% در غشای اصلاح شده باتری اتیلن تترا آمین(2% وزنی pip و 2% وزنی teta) تغییر یافت.علاوه بر این طبق نتایج، فلاکس آب و پس زنی نمک از lm-2h-1 32 و 31.02% در غشای اصلاح نشده (2% وزنی pip) به lm-2h-1 27 و 50.36% در غشای اصلاح شده باتری اتیل آمین(2% وزنی pipو 2% وزنی tea) و به lm-2h-1 16.53 و 62.32% در غشای اصلاح شده باتری اتیلن تترا آمین (2% وزنی pipو 2% وزنی teta) تغییر یافت. نتایج حاصل از این پروژه پیشرفت چشمگیری را در زمینه ی جداسازی نمک nacl و آفت کش ها از آب توسط غشای کامپوزیتی نانوفیلتراسیون پلی پیپرازینی نشان داد.