تئاتر به عنوان یک گونه ی نمایشی در ژانرهای گوناگونی از قبیل : تراژدی، کمدی، ملودرام و فارس دسته بندی می شود که هرکدام شامل تفاوتهایی با دیگری می باشد. آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته ، ژانر تراژدی و تفاوت های به وجود آمده در آن بر اثر گذر زمان است. تراژدی در یونان باستان در قرن پنجم پیش از میلاد شکل گرفته است که به لحاظ ساختار و ساختمان نمایشنامه و شیوه اجرایی، دارای ویژگی های خاص خود می باشد. این ویژگیها شامل ساختار و محتوای نمایشنامه،شیوه ی اجرا, مکان اجرا، بازیگران و...می شود. در مقابل تراژدی شکسپیری که در فاصله بیش از بیست قرن بعد شکل گرفته، دارای ساختاری متفاوت نسبت به تراژدی یونانی است. یکی از دلایل تاثیرگذار در شکل گیری این دوگونه از تراژدی ، متفاوت بودن شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در دو دوره مختلف (دوره تئاتر یونان باستان و دوره تئاتر الیزابتی) می باشد. از این رو این پژوهش چگونگی تاثیرگذاری این شرایط در ایجاد تفاوت و تشابه بین دو دوره از تراژدی با فاصله زمانی بسیار زیاد را مورد بررسی قرار می دهد. در این راستا، به مطالعه موردی دو نمایشنامه "اُدیپ شهریار" اثر سوفوکل و "هملت" اثر ویلیام شکسپیر که به نوعی دربرگیرنده ویژگیهای تراژدی در دو دوره مذکور می باشند، پرداخته می شود تا از طریق مطالعه ی این آثار ، به شناخت و درک بهتری نسبت به مفهوم تراژدی در این دو دوره خاص دست یابیم . واژگان کلیدی: تراژدی، یونان باستان، شکسپیر، اُدیپ شهریار، هملت