شناخت عواملی که کارکنان رسمی سپاه شهر تهران را از شرکت در فعالیتهای ورزشی باز می دارد ، می تواند موجب تدوین راهکارهایی جهت مشارکت هر چه بیشتر کارکنان در ورزش و در نتیجه ارتقاء سطح تندرستی و سلامت روانی و جسمانی آنها و نهایتاً بهره وری عمر کارکنان شود . هدف از این تحقیق بررسی عوامل بازدارنده و تسهیل کننده شرکت در فعالیتهای ورزشی کارکنان رسمی سپاه شهر تهران است و در این راستا از مدل سلسله مراتبی عوامل بازدارنده مشارکت استفاده شده است، تا ضمن شناخت عوامل بازدارنده کارکنان ، صحت و انطباق این مدل با شرایط موجود در کشور بررسی شود . به همین منظور اقدام به بررسی سلسله مراتب عوامل سه گانه ( فردی ، بین فردی، ساختاری ) در سطوح مختلف مشارکت گردید . در این تحقیق ، از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است ، که پس از کسب روایی و پایایی قابل اعتماد (94/0 =? ) بین 300 نفر از کارکنان سپاه شهر تهران توزیع گردید . یافته های تحقیق نشان داد ، در بین کارکنان رسمی سپاه شهر تهران عوامل ساختاری مهمترین دسته از عوامل اثر گذار بر مشارکت آنها در ورزش می باشد و سپس عوامل بازدارنده فردی و بین فردی به ترتیب در اولویتهای دوم و سوم قرار دارند. نتایج حاصله نشان می دهد ، ترتیب عوامل بازدارنده سه گانه مدل سلسله مراتبی کرافورد در این تحقیق تأیید نشده است .