هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش خودنظارتی بر بهبود مهارتهای خواندن دانش آموزان دارای مشکلات خواندن بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی با مشکلات خواندن شهرستان رامیان در سال تحصیلی 92-91 تشکیل می داد. طرح پژوهشی بصورت تک آزمودنی در قالب طرح t1 x t2 بود. به منظور اجرای پژوهش ابتدا با استفاده از نمونه گیری در دسترس 4 کودک دبستانی با مشکلات خواندن و نمرات پائین خواندن انتخاب شدند. سپس از آزمودنیها به وسیله آزمون خواندن و نارساخوانی (نما) پیش آزمون گرفته شد. آزمودنی ها به مدت 10جلسه یک ساعته آموزشهای خودنظارتی دریافت کردند. بعد از ارائه آموزشها آزمودنی ها با استفاده از فرم ب آزمون نما، مورد اندازه گیری قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاضر که بوسیله جدول فراوانی و نمایش بصورت نمودار ارائه شد، نشان داد نمره های آزمودنی ها در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون بود. براساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت آموزشهای خودنظارتی موجب بهبود مهارتهای خواندن دانش آموزان نارساخوان و دانش آموزانی که در خواندن دچار مشکل هستند، می شود. که معلمان و والدین می توانند برای افزایش مهارت های خواندن دانش آموزان از این راهبرد استفاده نمایند.