در این پژوهش با استفاده از آرد چوب صنوبر، پلی پروپیلن و نانورس با 4 سطح متغییر 0%، 2%، 4% و 6%، به ساختن چندسازه چوب-پلاستیک به روش ناپیوسته، توسط پرس گرم اقدام شد. نتایج به دست آمده از خواص کندسوزکنندگی نشان داد که با افزایش میزان نانورس از 0% به 6%، زمان شعله ور شدن و نقطه گدازش، به طور معنی داری افزایش می یابد و مساحت سوختگی با تأثیر کمتر و بدون تغییرات معنی دار و همچنین درصد کاهش وزن ناشی از آتش سوزی به طور معنی داری در چوب-پلاستیک، کاهش یافت. به نظر می رسد که نانورس باعث ایجاد یک لایه عایقی شده و به خاطر داشتن ضریب ظاهری بسیار بالا، موجب افزایش دمای تجزیه حرارتی و پایداری حرارتی در کامپوزیت می گردد. اما برخلاف انتظار، پس از آزمون هوازدگی مشخص شد که نانورس نه تنها باعث کاهش تغییر رنگ در چوب-پلاستیک نمی شود، بلکه افزایش نانورس موجب تغییر رنگ بیشتر و افزایش l? شده و در نهایت باعث افزایش سفیدی و روشنایی سطح نانوکامپوزیت می گردد. همچنین خواص کششی بعد از دوره هوازدگی نشان داد که افزایش نانورس تا سطح 4% موجب تقویت مقاومت کششی کامپوزیت های هوازده می شود و با افزودن نانو تا سطح 6% به علت تجمع و تراکم ذرات نانورس و تشکیل توده های درهم رفته مقاومت کششی چوب-پلاستیک کاهش می یابد. نتایج حاصل از خواص فیزیکی نانو کامپوزیت نیز نشان داد که افزایش مقدار نانورس از 0% به 6%، و همچنین افزایش ابعاد و ضخامت چندسازه چوب-پلاستیک، باعث کاهش معنی دار میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت می شود. همچنین نتایج حاصل از تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی (sem) حضور و پراکنش مناسب ذرات نانورس در چوب-پلاستیک را به خوبی اثبات می کند.