مطالعات اخیر نشان داده است با اینکه نوشتار امری سخت ومشکل برای یادگیرندگان زبان خارجی است،توسط دانش آموزان و معلمان مورد بی توجهی قرار گرفته است.بسیاری از معلمان از تیپ شخصیتی دانش آموزان خود آگاه نیستندو نمی دانند برای کمک به بهبود توانایی نوشتار دانش آموزان از چه تکنیک هایی استفاده کنند.ایجاد بازخوردهای اصلاحی متناسب با تیپ شخصیتی دانش آموزان امر بسیار مهمی است که اگر در اصلاح خطاهای آنها در صحت گرامری شان توجه شود کمک شایانی به نوشتار دانش آموزان می کند.این تحقیق تلاش دارد تا تاثیر عوامل شخصیتی (متفکر و تکانشی) و تکنیک های بازخورد (مستقیم و غیر مستقیم) را بر صحت گرامری در مهارت نوشتار بسنجد.به همین منظور، مطالعه حاضر اقدام به ارائه شواهدی کرده است که نشان دهدکه چه بازخورد هایی(مستقیم یا غیرمستقیم) مناسب دانش آموزان متفکر و چه بازخوردهایی (مستقیم یا غیرمستقیم) مناسب دانش آموزان تکانشی در امر صحت گرامری در نوشتارشان است.برای این کارابتدا تست روانشناسی از دانشجویان گرفته شد وچهارگروه مشخص شد.برای همگن بودن، تست خودارزیابی گرفته شد . در هر جلسه یک موضوع به دانشجویان داده شد.انشاء ها توسط سه مصحح تصحیح شد و بعد ازتصحیح ،بازخورد های مربوط به هر گروه با توجه به تیپ شخصیتی به آنها داده شد. نتایج آماری نشان داد که در میان این چهار گروه، فقط دانشجویان رفلکتیوی که بازخورد مستقیم دریافت کرده بودند بهترین اجرا را در نوشتار داشتند یعنی بازخوردمستقیم روی آنها خوب عمل کرد. اما دانشجویان رفلکتیوی که بازخورد غیر مستقیم دریافت کردند و دانشجویان ایمپالسیوی که بازخورد مستقیم دریافت کردند، بازخوردها در آنان تاثیر داشت ولی این تاثیر چشمگیر نبود.اما دانشجویان ایمپالسیوی که بازخورد غیرمستقیم دریافت کردند این بازخورد غیرمستقیم اصلا نتوانست کمکی به آنها کند.پس نتیجه می گیریم که بازخورد اصلاحی نوشتاری می تواند به بهبود صحت گرامری دانش آموزان در نوشتار کمک کند اما این تاثیر ممکن است مطابق با نوع بازخورد نوشتاری و نوع شخصیتی دانش آموزان متفاوت باشد.