هدف این پژوهش بررسی رابطه میان ویژگی های شخصیتی و عملکرد شغلی درکارکنان شهرداری اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعهی آماری این پژوهش، شامل کلیه کارکنان شهرداری مرکزی اصفهان و معاونتهای شهرسازی، خدمات شهری، معاونت برنامه ریزی، پژوهش و فنآوری اطلاعات و معاونت فرهنگی اجتماعی در سال 91-1390 به تعداد 876 نفر بود. نمونه آماری بصورت تصادفی نسبی (یا سهمی) به تعداد 111 نفر انتخاب شدند. مقیاس های پژوهش شامل پرسشنامه 60 سئوالی پنج عامل شخصیت نئو (neo-ffi) (کاستا و مک کری، 1992)، فهرست وارسی عملکرد وظیفه ای 10 سئوالی (بیرنه، استونر، تامپسون و هوچوارتر ،2005)، فهرست وارسی عملکرد زمینه ای 17 سئوالی (کونوی ،1999) و پرسشنامهی جمعیت شناختی محقق ساخته بودند. پایایی پرسشنامههای مذکور به ترتیب 629/0 ، 909/0 و 942/0 بدست آمد. نتایج نشان داد که بین ویژگی وظیفه شناسی با عملکرد وظیفه ای رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>p). همچنین، بین ویژگی های وظیفه شناسی (01/0>p) و تجربه پذیری (05/0>p) با عملکرد زمینه ای رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که وظیفه شناسی بصورت مثبت و توافق پذیری بصورت منفی قادر به پیش بینی عملکرد وظیفه ای هستند. وظیفه شناسی نیز بصورت مثبت قادر به پیش بینی عملکرد زمینه ای بود. نتایج حاصل از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که در متغیر عملکرد شغلی و ابعاد آن بین کارکنان زن ومرد تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p). در عملکرد وظیفه ای نیز تفاوت معناداری میان کارکنان با تحصیلات (01/0>p) و نوع شغل (05/0>p) تفاوت وجود داشت. با توجه به نتایج بدست آمده مبنی بر وجود رابطه بین ویژگی های شخصیتی و عملکرد شغلی، گزینش و استخدام کارکنان می تواند توسط مدیران به نحو دقیق تری انجام گیرد. لذا توصیه می شود برای گزینش افراد با عملکرد بالا، آزمونهای شخصیتی مورد توجه و استفاده قرار گیرد.