در طول دو دهه اخیر محققان زیادی به بررسی رابطه سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی در قالب تحقیقات آزمایشی و همبستگی پرداخته اند که نتایج بسیاری از آن ها باهم متناقض بوده است، بنابراین لزوم استفاده از پژوهش فراتحلیل جهت حل تناقض ها و ارائه نتیجه کلی از همه آن ها احساس می شد. در همین راستا پژوهش حاضر با ترکیب نتایج حاصل از پژوهش های مختلف در مورد رابطه سبک های یادگیری با پیشرفت پرداخته است. در این پژوهش80 اندازه اثر از 20پژوهش محاسبه شد. مطالعاتی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند از دانشگاه ها و مراکز مختلف شامل دانشگاه های تهران، شیراز، اصفهان، بانک های magiran,sad ,noormagz، جمع آوری شدند و بعد از بررسی ملاک های ورود و خروج داده های کمی پژوهش های منتخب با نرم افزار cma2تحلیل شدند. نتایجی که بررسی فرضیه ها و سوال پژوهشی حاصل شدند عبارتنداز:استفاده از سبک های یادگیری کلب(1984) با پشرفت تحصیلی رابطه مستقیم و معنادار دارد(اندازه اثر42).استفاد از سبک های یادگیری(حسی، شفاهی، دیداری، خواندنی، حرکتی) با پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم و معنا داری مشاهده نشد(اندازه اثر38). بین اندازه های اثر رابطه سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی فراگیران تفاوت وجود ندارد؟به طور کلی می توان گفت سبک های یادگیری کلب با باعث افزایش عملکرد تحصیلی در بین دانش آموختگان می شود