هدف :هدف از اجرای این پژوهش مقایسه کارکردهای اجرایی دربیماران دوقطبی وابسته به مواد و غیر وابسته به مواد و تعیین نقص های اجرایی در هر دو گروه بود که از طرح پژوهشی علی-مقایسه ای برای این منظور استفاده شد.در این مطالعه دوگروه، شامل بیماران دوقطبی وابسته به مواد (30 نفر)، بیماران دوقطبی غیروابسته به مواد (30نفر) که همگی دارای خلق متعادل (یوتیمیا) بودنداز طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده واز نظر سن، جنس و میزان تحصیلات همتا شدند. برای سنجش مولفه های کارکردهای اجرایی از ابزارهای آزمون عملکرد پیوسته، آزمون برج لندن، آزمون استروپ، آزمون فراخنای حافظه ارقام وکسلر و آزمون فراخنای صفحه ای از مجموعه آزمون wais-rni استفاده شد.برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری جهت مقایسه شاخص های کارکردهای اجرایی بین افراد دو گروه استفاده شد. همچنین اطلاعات میانگین و انحراف معیار، با استفاده از آمار توصیفی بدست آمد. یافته ها نشان داد که بیماران دوقطبی وابسته به مواد در آزمون های عملکرد پیوسته، آزمون استروپ، آزمون فراخنای حافظه ارقام وکسلر و آزمون فراخنای صفحه ای از مجموعه آزمون wais-rniدارای عملکرد ضعیف تری نسبت به گروه دیگر بودند. اما در آزمون برج لندن تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج مطالعه حاضر، نشان می دهد که بیماران دوقطبی وابسته به مواد در توجه، بازداری و حافظه کاری عملکرد ضعیف تری نسبت به بیماران دوقطبی غیر وابسته دارند اما در زمینه برنامه ریزی تفاوت معناداری وجود نداشت. بر طبق این نتایج که نقص در کارکردهایی بیماران دوقطبی وابسته به مواد بیشتر از بیماران غیر وابسته است که علت آن را میتوان اثرات ناشی از مصرف مواد دانست. بنابراین باید در برنامه درمانی این گروه از افراد ، اثرات مصرف مواد نیز مورد توجه قرار گیرد.