با هدف غلبه بر مشکلات زیست محیطی ناشی از تجمع پلاستیک های مصنوعی و دفع لجن فعال مازاد تولید شده در تصفیه خانه های فاضلاب شهری، پژوهش های متعددی در زمینه تولید پلیمر های زیست تخریب پذیری چون پلی هیدروکسی آلکانوات ها (pha) انجام شده است. در این تحقیق تاثیر میدان مغناطیسی با شدت های 5، 10، 15، 20، 25 و 50 میلی تسلا بر فرایند تولید پلی هیدروکسی آلکانوات ها در لجن فعال ارزیابی شده است و همزمان با نتایج مربوط به تولید بیو پلیمر بدون اعمال میدان مغناطیسی مقایسه شد. مراحل آزمایش شامل افزودن منبع کربن اضافی به لجن فعال، هوادهی، نمونه برداری در زمان های مشخص و اندازه گیری پلیمر بود. به طور خلاصه نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین مقدار pha در میدان هایی با شدت 20 و 5 میلی تسلا تولید شده است که به ترتیب معادل 75/0 و 73/0 گرم بر لیتر بوده است. کمترین میزان تولید در میدانی با شدت 50 میلی تسلا (55/0 میلی گرم بر لیتر) مشاهده شده است. علاوه بر این موارد میدان مغناطیسی بر نوع و میزان مونومر تولید شده در کوپلیمر pha تاثیر گذار بوده است. بطوریکه در میدان های مغناطیسی به شدت های 5 و 50 میلی تسلا به ترتیب حداکثر درصد جرمی مونومر بوتیرات و والرات در کوپلیمر مشاهده شده است. در نهایت با در نظر گرفتن نسبت pha تولید شده به میزان جامدات معلق در لجن فعال و برخی فاکتور های اقتصادی (از جمله هزینه های مربوط به تولید pha، کاهش حجم لجن و تولید میدان مغناطیسی) میدان مغناطیسی 5 میلی تسلا به عنوان بهینه ترین میدان در این تحقیق معرفی شده است.