تحقیق حاضر به مقایسه عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دوره ی ابتدایی پرداخته است. این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری این تحقیق را کل دانش آموزان پایه ی چهارم و پنجم ابتدایی دخترانه و پسرانه مدرسه ی معرفت شهرستان بابلسر که 152 نفر می باشد، تشکیل می دهند. حجم نمونه ی پژوهش برابر با جامعه ی آماری می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه عملکرد تحصیلی درتاج(1383) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان(1999) استفاده شده است. برای سنجش اعتبار پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که به ترتیب برابر با 75/0 و 70/0 برآورد شده است. تجزیه و تحلیل داده ها، در بخش آمار توصیفی، شامل؛ جداول فراوانی، درصد فراوانی و نمودار ستونی و دربخش آمار استنباطی شامل؛ آزمون تحلیل عامل وآزمون من ویتنی یو و آزمون تی مستقل بوده است. نتایج حاصل از داده های پرسشنامه ها نشان می-دهدکه از بین عوامل عملکرد تحصیلی تنها در عامل برنامه ریزی، تفاوت معناداری بین دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه وجود دارد. و در بین عوامل خودکارآمدی تحصیلی در عامل استعداد تحصیلی،بین دانش آموزان دختر دوزبانه و تک زبانه تفاوت معنادار می باشد.

این پژوهش با هدف بررسی امکان سنتز درون بافتی نانو اکسید روی به روش هیدروترمال و اثر آن بر ویژگی های کاربردی چوب پلیمر ساخته شده از گونه ی صنوبر (populus deltoides) انجام گردید. ابتدا به منظور تعیین تیمار بهینه، اصلاح به 3 سطح شاهد، پیش ماده های نمکی استات روی و کلرید روی در غلظت ثابت 05/0 تقسیم گردید و هر گروه حاوی پیش ماده نمکی به منظور تنظیم ph در دو سطح 9و 10 به دو زیر گروه حاوی آمونیاک و هیدروکسید سدیم تفکیک شدند که در مجموع 9 سطح را دربرمی گرفت. حضور نانوذرات اکسیدروی به وسیله تصاویر sem تائید گردید. تغییرات دانسیته و ماندگاری نانو اکسید روی، درصد جذب آب، تغییرات ابعاد و اثر ضدواکشیدگی اندازه گیری شدند. با توجه به نتایج آزمون های فیزیکی، سطح استات روی/آمونیاک در9 ph=به عنوان بهترین سطح تیمار معرفی شد. سپس، به منظور تعیین غلظت کارآمد، اثر سطح بهینه پیش ماده (استات روی/ آمونیاک)، در 3غلظت 05/0، 03/0 و 1/0مولار بررسی شد. بر اساس نتایج آزمون فیزیکی، سطح غلظت 1/0 مولار با بیش ترین دانسیته، حداقل فضای خالی، کمترین جذب آب و واکشیدگی، و بیش ترین اثرضدواکشیدگی برای ادامه تحقیق انتخاب گردید. در مرحله دوم، نمونه های آزمونی، در پنج سطح تیمار شاهد، مونومراستایرن (st)، نانواکسیدروی (n)، نانوکامپوزیت (nc) و تیمار با نانواکسیدروی سپس استایرن (nst) گروه بندی شدند. اشباع با مونومر نیز در سیلندر آزمایشگاهی به روش خلا-فشار انجام شد. پس از ورود مونومر، نمونه ها در آون به مدت 24 ساعت در دمای 90 درجه سانتی گراد قرار گرفتند تا عمل پلیمرشدن مونومر انجام گیرد. جذب آب نمونه های تیمار شده در سطوح مختلف n، st، nc و nst طی طولانی ترین زمان غوطه وری، به ترتیب 49/131، 57/72، 29/34 و 34/30 درصد در مقایسه با نمونه شاهد کاهش یافت. نمونه های تیمار شده در مقایسه با نمونه های شاهد، تغییرات ابعاد کمتری نشان دادند. در پایان زمان غوطه وری، بیشترین و کمترین میانگین اثر ضدواکشیدگی در سطوح nst و st، به ترتیب 96/79 و84/11درصد گزارش گردید. مقاومت خمشی، مدول خمشی، سختی و فشار موازی الیاف در سطح تیمار با nst نسبت به نمونه شاهد، به ترتیب 07/58، 16/93، 68/153 و 46/33 درصد افزایش یافت. مقاومت به پوسیدگی نمونه های تیمار شده نسبت به نمونه های شاهد افزایش یافت، به طوری که بیشترین کاهش وزن در نمونه های شاهد، 81/25 درصد و کمترین کاهش وزن در سطح nst، 37/3 درصد مشاهده شد.