چکیده: عدالت همانگونه که عنوان شریفی است، موضوعی پیچیده، بحث برانگیز و قابل تعمق است. به دلیل اهمیت زیاد هیچ نظام و مکتبی نتوانسته بدون پرداختن به مفهوم و ابعاد عدالت ، اهداف و روش اداره جامعه را تبیین کند. همه نخبگان فکر، صاحبان اندیشه و ادیان الهی و بویژه دین اسلام، بر تحقق عدالت در همه ابعاد زندگی تاکید فراوان دارند؛ اما هیچ گاه بین نخبگان و مکاتب فکری در مفهوم عدالت، روش ها، و راه های تحقق آن، توافقی حاصل نشده است. مفهوم واژه عدالت با تساوی فرق دارد. اما مساله بسیار مهم آن است که همه انسان ها در بهره مندی از نعمت های الهی باید دارای شرایط مساوی باشند. همینطور رشد اقتصادی یکی از مهمترین شاخص های اقتصادی نشان دهنده رفاه و قدرت و پیشرفتگی کشورهاست، لذا این دو ارزش اقتصادی برای هر اقتصاددان و برنامه ریز اقتصادی دارای ارزش تحقیقاتی و سیاستی است. هدف این پژوهش بررسی مفاهیم مختلف عدالت و نسبت میان عدالت توزیعی در دوره 1358-1386 با رشد اقتصادی و از طرفی بررسی نظری نسبت عدالت استحقاقی با رشد اقتصادی است. برای این منظور از روش خود رگرسیونی با وقفه گسترده و آزمون علیت گرینجری استفاده شده است. نتایج حاکی از آنست که سطوح بالای درآمدی با رشد اقتصادی جانشینی دارند و لذا تغییر در ساختار توزیعی که حاوی اصلاح نظام درآمدی طبقات بالای درآمدی باشد می تواند موجب افزایش رشد اقتصادی گردد. از طرفی آزمون علیت فقط علیت را از تمرکز بالای خط فقر به رشد اقتصادی نشان میدهد و این فرضیه پژوهش مبنی بر رابطه مکملی توزیع درآمد با رشد اقتصادی در ایران طی دوره مورد مطالعه را تایید می کند. بررسی سوال پژوهش منوط به استفاده از روش های تحلیل و توصیفی میباشد. با توجه به اطلاعات ارائه شده راجع به عدالت استحقاقی و عوامل استحقاقات این نتیجه حاصل خواهد شد که معیارهای سیاستی عدالت استحقاقی با عدالت توزیعی متفاوت بوده و نتایج متفاوتی هم خواهد داشت. عدالت استحقاقی به لحاظ قابلیت در نظر گرفتن تفاوت های فردی معیار بهتری برای بررسی نسبت میان عدالت و رشد است اما بدلیل عدم تولید ریز داده های مورد نیاز در شرایط کنونی با مشکلاتی مواجه است. بنابراین تلاش در جهت اصلاح نظام توزیعی به سمت توزیع برابرتر جهت افزایش رشد اقتصادی و برای ایجاد قابلیت استفاده از عدالت استحقاقی در نظریات اقتصادی شاخص سازی وتولید داده های مورد نیاز پیشنهاد میگردد. کلمات کلیدی: عدالت توزیعی، عدالت استحقاقی، رشد اقتصادی، روش ardl، توزیع درآمد. طبقه بندیd63 ,o15, c43: jel

دین به عنوان یک جهان بینی و مجموعه ای از باورها، بایدها و نبایدها، ابعاد مختلفی از زندگی بشر را متأثر می سازد. تأثیر دین بر تاریخ جوامع، ادبیات، فلسفه، هنر و معماری و از همه مهم تر نظام اقتصادی به عنوان جزئی از نظام اجتماعی، قابل توجه است. این اعتقاد که دین برای تأمین سعادت مادی و معنوی افراد اصول اعتقادی و برنامه اخلاقی دارد به همراه تاکید دین اسلام بر تأمین سعادت فرد و جامعه، این انتظار را بوجود می آورد که رفتارهای عام گرای دینداران همزمان با تأمین نفع فردی، منفعت جمعی را نیز دربر گیرد. تحقیق حاضر در نظر دارد ارتباط دینداری را با رفتار مشارکت، اعتماد و انصاف در سطح خرد بررسی نماید. بدین منظور از استانداردهای اقتصاد آزمایشگاهی برای اجرای بازی های رفتاری بهره برده است. بازی کالای عمومی با پول واقعی و فرضی در تکرارهای پنج مرحله ای برای 63 و 76 نفر اجرا شد. همچنین یک بازی سرمایه گذاری تقابلی با 104 نفر و یک بازی اولتیماتوم با تولید برای 118 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندران که به صورت تصادفی انتخاب شدند برگزار شد. روند اجرای بازی ها به همراه پاسخ به پرسشنامه های متغیرهای جمعیتی و ابعاد شخصیت در اسفند 1392 تا اردیبهشت 1393 صورت گرفت. شواهد تحقیق، مشابه با نتایج پژوهش های گذشته در دنیا، نتوانست تأثیر معنی دار شاخص کلی دینداری بر رفتار اقتصادی را تأیید کند. با این وجود، بعد از ورود ابعاد مختلف دینداری به رگرسیون پس رو، رابطه آماری معنادار بین برخی از این ابعاد با رفتارهای عام گرای تحقیق مشاهده شد. افزایش شاخص های اخلاقیات و عبادیات حدود 26و27 درصد از بالا بودن مشارکت را به ترتیب، در دو بازی مشارکت با پول و بدون پول تبیین نمودند. نتایج نشان داد، شاخص عبادیات با میزان اعتماد به دیگران، رابطه منفی و با شاخص امانتداری رابطه مثبت دارد. اخلاقیات و جنسیت به عنوان عاملی برای توضیح دهندگی انصاف در بازی دیکتاتور شناسایی شده است.