تحقیق حاضر در واقع در مقام معرفی مراکز اندیشمندان و شیعه شناسانی است که در در فاصله زمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا سال 2006 فعالیت نموده اند می باشد شناخت شیعه پژوهی غریبان و بدست آوردن نمایی هرچند کلی از آن چه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در این حوزه انجام گرفته است از اهداف نوشتار حاضر است. این تحقیق سعی دارد که در یازده فصل به سوالات و فرضیات مطرح شده جوابی درخور دهد. اتکای تحقیق حاضر از حیث روش بیشتر بر روی روش تحقیق کتابخانه ای بوده و سعی شده با استفاده از آمار و نمودار نتایج تحقیق ارائه گردد. بیشترین اتکا در گردآوری اطلاعات بر اینترنت و مخصوصا سایت های دانشگاه های غرب بوده اما در عین حال از تحقیقات مکتوب نیز استفاده شده است.