طرح های حفاظتی خاص (sps)، طرح هایی هستند که با تشخیص شرایط خاص و غیرمعمول در شبکه که باعث ایجاد فشارهایی بر شبکه قدرت می شوند، وارد عمل شده و بر اساس یک سری عملکردهای از پیش تعیین شده این شرایط خاص را کنترل می کنند. در نتیجه sps ها می توانند موجب بهبود عملکرد، افزایش ظرفیت انتقال و افزایش امنیت شبکه در مقابل اغتشاشات شدید شوند. با این حال اعتماد بیش از حد به sps ممکن است بسیار خطرناک باشد. زیرا sps ها در مواقعی عمل می کنند که شبکه در اثر یک اغتشاش شدید، تحت فشار زیادی قرار دارد و لذا خطای عملکرد sps می تواند عواقب وخیمی به دنبال داشته باشد. در نتیجه ارزیابی قابلیت اطمینان sps و اطمینان پیدا کردن از اینکه sps می تواند با احتمال قابل قبولی عملکرد صحیحی داشته باشد، امری ضروری می باشد. یکی از اهداف این پروژه ارزیابی قابلیت اطمینان sps می باشد. برای این منظور، ابتدا پروسه ای کلی ارایه شده و سپس این پروسه بر روی دو نمونه sps خاص از نوع طرح خروج دهنده ژنراتور (grs)، پیاده سازی شده و نتایج بررسی می شوند. ارزیابی قابلیت اطمینان sps دید خوبی در مورد عملکرد sps در آینده به دست می دهد. با این حال برای اینکه مطالعه کاملی داشته باشیم، لازم است تاثیر sps بر روی شبکه نیز مورد ارزیابی قرار گیرد. برای این منظور، در این پروژه از پارامتر ریسک استفاده می شود. لذا پروسه ای کلی نیز برای تحلیل ریسک sps ارایه شده و این پروسه بر روی دو نمونه sps مورد نظر پیاده سازی می شود. نتایج تحلیل ریسک، تاثیر sps بر شبکه را در شرایط مختلف عملکرد شبکه تعیین کرده و می تواند معیار مناسبی برای اتخاذ تصمیم گیری های لازم در sps باشد. یکی دیگر از اهداف این پروژه ارایه راهکاری برای کاهش ریسک sps می باشد. برای این منظور پیشنهاد می شود که به جای تصمیم گیریهای از پیش تعیین شده بر اساس شبیه سازی ها، با استفاده از روش های مناسب، sps براساس شریط زمان واقعی شبکه و به صورت خودکار عمل کند. در این پروژه روشی برای پیش بینی ناپایداری گذرا جهت استفاده در grs پیشنهاد شده و سپس با استفاده از این روش، یک grs که فقط بر اساس شرایط زمان واقعی عمل می کند، طراحی می شود. grs طراحی شده بر روی دو شبکه تست پیاده سازی شده و عملکرد آن ارزیابی می شود. در انتها، با استفاده از تحلیل ریسک، تاثیر grs پیشنهادی در ریسک شبکه مورد ارزیابی قرار می گیرد.

از جمله عملکردهای اکولوژیکی موجود در طبیعت تجزیه مواد¬آلی می¬باشد که به¬شکل وسیع توسط ارگانیسم¬های موجود در خاک انجام می¬گـیرند، اما در این بین حشرات به¬ویژه سوسک¬های سرگین¬خوار با برداشت و تجزیه سرگین و بازگرداندن مواد آلی به خاک پتانسیل بهبود کارایی مراتع را دارند. تحقیق حاضر جهت مطالعه تاثیر عملکرد سوسک¬های سرگین¬خوار در برداشت سرگین دام و پراکنش بذور در قسمتی از مرتع تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در قالب طرح کاملا تصادفی در فصول بهار، تابستان و پاییز انجام گرفت. اما در فصل زمستان به¬علت شرایط نامساعد جوی عملکرد این حشرات ثبت نشد. بدین منظور توری¬های با اندازه سوراخ¬های بزرگ وکوچک و سه کود دامی گوسفند، بز و گاو در شش حالت مختلف با شش تکرار به¬عنوان تیمار¬های مطالعه انتخاب شدند. جهت سنجش کارکرد اکولوژیکی این حشرات در انتقال بذور از مهره¬های پلاستیکی در سه اندازه به¬عنوان بذور تقلیدی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم¬افزار 16spss انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد سوسک¬های سرگین¬خوار در هر سه کود مربوط به حالتی بود که احتمال حضور سوسک¬های اقامت¬گر، عدم حضور تونل¬گرهای بزرگ و غلتان¬گرهای بزرگ و همچنین حضور تونل¬گرهای کوچک و غلتان¬گرهای کوچک بررسی شد و بین سه کود تفاوت معنی¬داری وجود داشت (5%p‹). حداقل مقدار سرگین جابه¬جا شده در هر سه کود به¬ترتیب مربوط به حالت شاهد (عدم حضور سوسک) و حالتی که احتمال حضور سوسک¬های اقامت¬گر، تونل¬گرهای بزرگ و کوچک و همچنین عدم حضور غلتان¬گرهای بزرگ و حضور غلتان¬گر¬های کوچک مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین و کمترین بذور جابه¬جا شده توسط سوسک¬ها به¬ترتیب بذور با اندازه کوچک و بزرگ بود و بذور برداشت شده در کود گاوی بیشتر از کود گوسفندی و کود بزی بود. مقایسه عملکرد گروه¬های مختلف سوسک نشان داد که بیشترین کارکرد این حشرات در فصل بهار و حداقل کارکرد آن¬ها در فصل تابستان است. به¬طورکلی سوسک¬های سرگین¬خوار نقش موثری در پراکنش بذر گیاهان و جابه¬جایی سرگین دام در اکوسیستم مرتعی دارند. اما باتوجه به تاثیر فاکتور¬های متعدد در عملکرد این حشرات، نیاز به مطالعات بیشتر طی فصول مختلف سال و همچنین بررسی عملکرد این حشرات در سرگین¬ دام¬های مختلف که از پوشش گیاهی مراتع تغذیه می¬کنند، می¬باشد.