چکیده هدف : هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات هوازی بر میزان لپتین سرمی و وضعیت آهن در زنان چاق بود. روش شناسی : 27 نفر از افراد چاق و دارای اضافه وزن داوطلب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی [سن 9/4 ± 1/37 سال، وزن 2/10±0/82 کیلوگرم، و شاخص توده بدن m2)/(kg 3 /4 ± 2/34 ] و کنترل [ سن3/5 ± 5/37 سال، وزن 5/9 ± 9/79 کیلوگرم، و شاخص توده بدن m2)/(kg 9/3± 0/34 ] قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 9 هفته و هر هفته 4 جلسه به تمرینات هوازی با شدت 75-65 درصد حداکثر ضربان قلب پرداختند. قبل و بعد از دوره ی تمرینی از همه ی آزمودنی ها در حالت ناشتایی خون گیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از روش آماری t مستقل ، t وابسته و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند. نتایج : یافته ها نشان داد بین دو گروه کنترل و تجربی، تفاوت معناداری در میزان لپتین سرمی (07/0p=) وجود نداشت. اما انجام تمرینات هوازی باعث افزایش معنادار آهن سرم (04/0p=) و کاهش معنادار فریتین سرم (04/0p=) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل گردید. همچنین، در دیگر شاخص های وضعیت آهن شامل ظرفیت اتصال آهن به ترانسفرین (tibc)، مقدار هموگلوبین، هماتوکریت، mch, mchc, mcv تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. به علاوه، شاخص های وزن بدن (001/0p=)، شاخص توده بدن (001/0p=)، نسبت دور کمر به لگن (001/0p=) و درصد چربی بدن (001/0p=)، در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار و شاخص vo2max (001/0p=) افزایش معناداری را نشان داد. نتیجه گیری : با توجه به نتایج می توان گفت که انجام تمرینات هوازی تاثیر معناداری بر میزان لپتین سرمی ندارد اما می تواند وضعیت ضعیف آهن را در زنان چاق و دارای اضافه وزن بهبود بخشد. این بهبود احتمالا ناشی از تاثیر عوامل دیگری است و ارتباطی با میزان لپتین سرمی ندارد. واژگان کلیدی: لپتین، وضعیت آهن، چاقی و تمرین هوازی