در کشور های توسعه یافته استفاده از کامپوزیت پایه سیمانبی مسلح شده به الیاف فولادی به دلیل عملکرد مکانیکی بالای آن و شکل پذیری زیاد در ساخت انواع سازه های کاربرد دارد. آزمایشات کمی در خصوص دوام نمونه های بتن مسلح به الیاف فولادی انجام شده است. هدف از این پایان نامه جمع آوری مجموعه ای از آزمایشات به منظوز فراهم آورد شرایط خوردگی در در نمونه های sfrc است. حدودا 80 نمونه مورد آزمایش قرار گرفت. سه گروه آزمایش طبقه بندی شدند: آزمایش اول در رابطه با بررسی خوردگی روی مسلح به الیاف فولادی اشاره دارد، آزمایش دوم اثر استفاده از الیاف فولادی خورده شده در نمونه های ساخته شده بررسی می کند، و دسته سوم به اثر خوردگی روی رفتار الباف تک به هنگام بیرون کشیده شدن از ماتریس بتنی است. به منظور فراهم ساختن شرایط آسیب پذیر خوردگی از انواع محلول با دمای متفاوت و طول دوره گوناگون استفاده شد. اثر خوردگی با اندازه گیری چند پارامتر بررسی شد: خواص مکانیکی کامپوزیت در خمش، فشار، و میزان انرژی جذب شده توسط نمونه، ارزیابی میزان سطح خورده شده الیاف، و اندازه گیری مینیمم قطر الیاف بعد از مدت زمان های مربوط به عمل آوری. نتایج همه ی آزمایشات حاکی نشان داد که بعد از اینکه یک دوره مشخص از خوردگی اتفاق می افتد، با افزایش طول خوردگی مقاومت و سختی کاهش می یابد. برای سطح معین از درجه خوردگی یا به عبارتی گذراندن مدت زمان معلوم ار دوره عمل آوری کاهش سختی از میزان کاهش مقاومت بالاتر است. کلمات کلیدی: دوام بتن، خوردگی، بتن مسلح به الیاف فولادی، آزمایش خمش، آزمایش pull-out.