پژوهش حاضر به بررسی رابطه میان سبک شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه و مهارت ترجمه ادبی و غیر ادبی دانشجویان می پردازد. بدین منظور 150 دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته مطالعات ترجمه به پرسشنامه geft پاسخ دادند اما در نهایت و پس از همسان سازی دانشجویان به وسیله آزمون تافل و عدم تمایل برخی دیگر برای ادامه شرکت در تحقیق این تعداد در مرحله پایانی مطالعه به 46 نفر تقلیل یافت. ابزار مورد استفاده در این تحقیق شامل: 1) پرسشنامه geft 2) آزمون تافل 3) آزمون ترجمه ( یک متن ادبی و یک متن غیر ادبی) می شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه میان نمره ترجمه ادبی و غیر ادبی دانشجویان با سبک شناختی مستقل از زمینه مثبت و معنا دار بود. نتایج در مورد رابطه میان زیرمجموعه های ترجمه ادبی و غیر ادبی ( روانی و دقت) و سبک شناختی به شکل دیگری بود: رابطه میان نمره روانی در هر دو ترجمه ادبی و غیر ادبی با سبک شناختی مستقل از زمینه مثبت بود درصورتیکه رابطه میان دقت و سبک شناختی مستقل از زمینه معنادار نبود. نتایج ضریب همبستگی همچنین نشان داد که میان سبک شناختی وابسته به زمینه و ترجمه ادبی به همراه زیر مجموعه های آن رابطه ای وجود ندارد. اما در مورد سبک شناختی وابسته به زمینه و و ترجمه غیر ادبی این رابطه منفی و غیر معنادار بود. بر اساس نتایج بدست آمده رابطه میان زیرمجموعه های ترجمه غیر ادبی و سبک شناختی وابسته به زمینه نیز معنا دار نبود. در این مطالعه به منظور بررسی این موضوع که آیا تفاوت معناداری میان افراد با سبک شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه وجود دارد یا نه از آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که گرچه افراد با سبک شناختی مستقل از زمینه به نسبت افراد با سبک شناختی وابسته به زمینه عملکرد بهتری در هر دو ترجمه ادبی و غیر ادبی داشته اند اما این تفاوت عملکرد تنها در مورد ترجمه غیر ادبی معنادار بود.