یکی از منابع تأمین کننده انرژی در اکثر بخشها و زیر بخشهای اقتصادی، برق می باشد که همزمان با رشد جمعیت و شهرنشینی و نیز گسترش فعالیتهای اقتصادی تقاضا برای آن درحال افزایش است. بر حسب مستندات میزان مصرف برق در ایران فراتر از استانداردهای جهانی است. علیرغم اجرای طرح هدفمندی یارانه ها مبنی بر ساماندهی وضعیت مصرف در کشور از سال 1389، شاخص های مصرف انرژی از جمله برق، همچنان بحرانی است. با توجه به هزینه بالای تولید برق در ایران و میزان کم بارش، اگر روند مصرف، منطبق با الگوها و استانداردهای صحیح نباشد، کشور با بحران مواجه خواهد شد. از این رو، مصرف برق در ایران یک مسئله اجتماعی است، که راهکار بنیادی آن صرفه جویی است و رفتار صرفه جویانه زنان متأهل که مدیریت خانه را بر عهده دارند، می تواند نقش مهمی در ساماندهی به وضعیت مصرف برق داشته باشد امّا این امر کمتر مورد توجه و بررسی علمی قرار گرفته است. پژوهش حاضر به بررسی صرفه جویی در مصرف برق خانگی پرداخته و ارتباط آن را با آگاهی از شیوه های صرفه جویی، تعهد و آگاهی از پیامدهای مصرف بی رویه مورد آزمون قرار داده است. روش بررسی پیمایشی است و جامعه ی آماری، زنان متأهل شهر یاسوج بوده است که در کل 406 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب گردیده اند. ابزار تحقیق، برای جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بوده است که از طریق تکنیک تحلیل عاملی، تعیین اعتبار سازه گردیده و پایایی آن نیز به وسیله ی روش ریچارد کودرسون سنجش گردیده است. یافته های پژوهش نشان داد ارتباط معناداری بین آگاهی از شیوه های صرفه جویی، تعهد و آگاهی از پیامدهای مصرف بی رویه با صرفه جویی در مصرف برق وجود دارد، و می توانند 5/26 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند. همچنین یافته های تحقیق نشان می دهد که هیچ ارتباط معناداری بین متغیرهای زمینه ای با صرفه جویی در مصرف برق وجود ندارد.