عشایر یکی از جوامع سنتی ایران می باشند. آنها همواره از نقطه ای به نقطه دیگر کوچ می کنند. بین زندگی عشایر و محیط زیست روابط متقابلی وجود دراد. ترکیبی از این عوامل غنای فرهنگی زندگی عشایر را شکل می دهد.ایل "شاهسون" از جمعه عشایر ایرانی به شمار می روند که آداب و رسوم متمدنانه و فرهنگی غنی دارند. این تحقیق درباره چادر مسکونی سنتی شان تحت عنوان "آلاچیق" می باشد. تاریخ فرهنگی این ایل و چادر مسکونی شان در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه کتب و مستندات مرتبط با این موضوعات، کار میدانی مانند: مشاهده مستقیم بهره گیری از مشارکت های مردمی، شرکت در مراسم" برپایی چادر" شیوه های این تحقیق است بطور دقیق تر شیوه "ژرفانگری" متد بنیادین این تحقیق می باشد.در واقع سکونتگاه در هر فرهنگی برخاسته از تفکرات زیست محیطی آن فرهنگ است که غیرقابل اغماض می باشد. در این تحقیق از یک سو تأثیر فضای زندگی روی شبانی از بین رشته های مردم شناسی بررسی می شود و از سوی دیگر تأثیر خصوصیات و ویژگی های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آلاچیق روی این زندگی تبیین می گردد. کلید واژه ها: عشایر، کوچ کردن، شاهسون، ایل، آلاچیق