تکنولوژی تولید بیوفیول ها یا سوخت های زیستی به خاطر تامین انرژی، ایمن بودن و پایداری به سرعت در حال رشد می باشد. اولین تکنولوژی تولید بیوفیول در مقیاس صنعتی، مربوط به تولید بیواتانول بوده است. مخمر saccharomyces cerevisiae از جمله مهمترین میکروارگانیسم ها برای تولید اتانول است و از طریق تخمیر الکلی باعث تولید اتانول می شود. این به دلیل کارایی بالای این موجود در جذب و تخمیر قندهای هگزوز از جمله گلوکز، فروکتوز و مانوز از طریق انتقال دهنده های غشایی می باشد. مخمر ساکارومایسس دارای 20 ژن کدکننده ی پروتئین های انتقال دهنده ی هگزوز می باشد که شامل hxt1-hxt17، gal2، snf3 و rgt2 است. دو ژن snf3 و rgt2به عنوان سنسور گلوکز عمل می کنند و ژن هایhxt1-hxt17 در انتقال مستقیم گلوکز نقش دارند. محققین ثابت کردند که با افزایش میزان بیان این ژن ها سرعت تخمیر الکلی افزایش می یابد و در نتیجه ی آن میزان تولید اتانول افزایش می یابد. در این تحقیق جداسازی dna ژن های rgt2، hxt6 و hxt7 با پرایمرهای اختصاصی ژن ها از طریق pcr انجام شد و با انجام لیگاسیون قطعات تکثیر یافته به پلاسمید pgem-t کلون شدند و به باکتری e. coli ترانسفرم گردید و در نهایت برای تایید نهایی قطعات همسانه سازی شده در پلاسمیدهای نوترکیب به توالی یابی فرستاده شدند. نتایج حاصله توسط نرم افزار multialign با توالی موجود در بانک اطلاعاتی ncbi مقایسه شد. نتایج حاصله نشان از تشابه بسیار زیاد ژن های rgt2، hxt6 و hxt7 جداسازی شده از saccharomyces cerevisiae سویه ایرانی با توالی ژن های rgt2، hxt6 و hxt7 ثبت شده در بانک اطلاعاتی ncbi دارد. در ادامه توالی ژن rgt2 به پلاسمید بیانی pgbkt7 همسانه سازی شد. این پلاسمید برای بیان پروتئین در مخمر بسیار مناسب می باشد و از آن برای انتقال ژن rgt2 جهت بیان آن در مخمر استفاده خواهد شد. بنابراین با جداسازی و همسانه سازی و تعیین ویژگی و در نهایت انتقال این ژن ها به مخمر می توان میزان تولید اتانول را طی تخمیر الکلی افزایش داد.

اختلال نقص توجه بیش فعالی (adhd) در کودکان با مشکلات بیش فعالی، تکانشگری، عدم توجه و همچنین مشکلاتی در روابط اجتماعی همراه می شود. درمان های دارویی علائم adhd را تخفیف می دهد اما به ندرت مشکلات آنها را در روابط اجتماعی حل می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر نمایش درمانی بر آموزش مهارتهای اجتماعی کودکان با اختلالadhd است.در این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی، 32 کودک 7 تا 11 ساله با اختلال نقص توجه بیش فعالی به صورت تصادفی طبقه ای به دو گروه 16 نفره مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. درگروه مداخله به مدت 12 جلسه 75 دقیقه ای از قرار هفته ای 2 جلسه برنامه نمایش درمانی طبق مدل نمایش درمانی 5 مرحله ای یکپارچه ایمونا ارائه گردید. گروه کنترل نیز از خدمات توانبخشی معمول بهره بردند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه 48 سوالی مقیاس رتبه بندی والدین کانرز وپرسشنامه نظام درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام الیوت(ssrs) بود. تجزیه و تحلیل آماری به وسیله آزمون های آماری شاپیرو-ویلک، تی مستقل، تی زوجی و تحلیل واریانس با اندازه های تکراری انجام شد.