بررسی نتایج حاصل از مدلسازی جریان و فرسایش بستر در محدوده تلاقی کانال ها، پارامترهای هیدرولیکی و هندسی موثر بر نسبت عمق جریان در کانال اصلی به عمق پایاب و حداکثر عمق نسبی فرسایش بستر که شامل نسبت دبی کانال فرعی به اصلی 33/0، 5/0و 66/0، نسبت پهنای کانال فرعی به اصلی 428/0، 571، 714/0، 857/0، 1 و 14/1 و زاویه اتصال کانال ها20، 30، 45 ،60، 75 ،90، 105، 120 و 135 پرداخته شد. پس از تجزیه و تحلیل داده های استخراج شده از خروجی مدل عددی cche2d برای عمق جریان و فرسایش در محدوده تلاقی کانال ها چنین نتیجه گرفته شد: در نسبت دبی 66/0 با افزایش زاویه از20 تا90 و از90 تا 135 درجه به ترتیب افزایش عمق نسبی بطور متوسط 5/1 و 7/1درصد می باشد. در نسبت دبی 66/0 با کاهش نسبت پهنا از14/1 به 857/0و از 857/0 به 428/0 به ترتیب افزایش عمق نسبی بطور متوسط 6/0 و 2 درصد می باشد. با کاهش نسبت پهنای کانال ها از 857/0تا 428/0 افزایش حداکثرعمق آبشستگی در نسبت دبی 33/0، 5/0و 66/0 به ترتیب بطور متوسط به میزان 5/22، 4/21 و 7/10 درصد در اتصال90 درجه می باشد. با افزایش زاویه اتصال کانال ها از20 تا 75 درجه افزایش حداکثر عمق آبشستگی در نسبت دبی 33/0، 5/0 و 66/0 به ترتیب بطور متوسط به میزان 9/26، 2/20 و 5/13 درصد در نسبت پهنای 714/0 می باشد.