یکی از چالش های موجود در بحث روسازی راه ها در مناطق گرمسیر استفاده از قیر مناسب در این مناطق می باشد؛ چراکه استفاده از قیر نامناسب باعث بروز خرابی های زودرس به دلیل عملکرد نامناسب آسفالت خواهد گردید. به این منظور روش های مختلف اصلاح خصوصیات قیر وجود تا دارد که باعث عملکرد مناسب آن در شرایط مختلف خواهد گردید. یکی از این روش ها استفاده از پلیمرهای مختلف در قیر به منظور اصلاح خصوصیات آن می باشد. در این پایان نامه با استفاده از درصدهای مختلف سه نوع پلیمر sbs، sbr و ppa به اصلاح خصوصیات قیر پرداخته شده است. سپس بر روی هر یک از این قیرهای اصلاح شده آزمایش های مختلف درجه ی نفوذ، درجه ی نرمی، تعیین خصوصیات رئولوژی قیر، رده بندی عملکردی، استقامت مارشال، و همچنین آزمایش های میکروسکوپی tem انجام گرفته است و در نهایت با توجه به نتایج آزمایشگاهی به دست آمده و ارزیابی های اقتصادی، به بررسی بهترین گزینه ها به منظور استفاده در شرایط مختلف آب و هوایی استان خوزستان پرداخته شده است. این مقایسه برای تعیین بهترین گزینه با توجه به خصوصیات فنی، اقتصادی و همچنین با توجه به پهنه بندی آب و هوایی استان خوزستان به عنوان یکی از استان های گرمسیر کشور انجام گرفته است. در نهایت با توجه به پهنه بندی درجه ی عملکرد قیر در استان خوزستان برای هر یک از پهنه بندی های انجام گرفته بر مبنای نشریه ی 101 ایران، قیر های اصلاح شده با 5 درصد sbs، 5 درصد sbr و 5/1 درصد ppa به عنوان پیشنهادات نهایی ارائه گردیده است.