در این تحقیق برای بررسی محافظت آلیاژآلومینیوم 2024 از دو نوع نانومخزن شامل نانومخازن کربنی و هالوسایت حاوی دوبازدارندهbta و8hq که قادر هستند بازدارنده خوردگی را در یک شیوه کنترل شده آزاد کنند، استفاده شد. نانوتیوپ های هالوسایت و کربن با فضای خالی داخلی به وسیله ی بازدارنده های خوردگی ذخیره شد و سطوح خارجی بصورت لایه لایه با یون های فلزی، سورفکتانت های کاتیونی و آنیونی پوشیده شد. سینتیک رهاسازی بازدارنده از انواع نانوکپسول ها، با گذشت زمان و در دو ph و همچنین در دماهای 25 درجه سانتی گراد و 70 درجه سانتی گراد با استفاده از اسپکتروفوتومتری uv-visible مطالعه شد. سپس عملکرد نانوکپسول آزاد در محیط برای جلوگیری از خوردگی آلومینیوم به وسیله روش های اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) مورد آزمایش قرار گرفت، که نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از اسپکتروسکوپی uv-visible همخوانی دارد. همچنین توانایی ضدخوردگی پوشش سل-ژل حاوی نانوذرات زیرکونیوم پرکساید، بدون نانوکپسول و شامل درصدهای جرمی متفاوتی از نانوکپسول های ساخته شده است برروی آلیاژآلومینیوم با روش اسپکتروسکوپی امپدانس مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت، نتایج حاصل توانایی این ذرات وارده به پوشش جهت بدست آوردن شرایط مناسب برای حفاظت خوردگی رانشان می دهد.