در هر زبانی واژگانی یافت می شوند که دلالت لفظ آنها بر معنی شان بیشتر طبیعی و ذاتی است تا قراردادی و آنها را نام آوا می نامند. از آنجا که انسان با هر چه طبیعی باشد احساس انس و الفت می کند و از آن لذت می برد، پس نویسندگان به مدد این واژگان می توانند معنای کلام را تقویت کرده و وزن و موسیقی آشکار و پنهان متن را هر چه بیشتر به آنچه که در طبیعت وجود دارد نزدیکتر سازند که در نهایت این امر سبب تشدید ارتباط قوی تری بین خواننده و متن می گردد. این پژوهش بر آن است تا با روشی توصیفی - تحلیلی به بررسی ترجمه گروهی از این واژگان در دو زبان فارسی و فرانسه بپردازد و با مثال هایی برگرفته از متون گوناگون در این دو زبان نشان دهد که کاربرد نام آواها در یک متن می تواند، علاوه بر رسانندگی معنا، دربردارنده بار عاطفی- احساسی نیز باشد. بنابراین سهل انگاری در انتخاب روش مناسب در ترجمه ی این قبیل کلمات به میزان تأثیرگذاری یک متن لطمه می زند. درمقابل ترجمه پیشنهادی (فارسی یا فرانسه) نگارنده پایان نامه نیز ارائه شده است. نظر به این که تا کنون کار تحقیقی مشخصی در حوزه ترجمه در این خصوص انجام نشده، این تحلیل سعی بر آن داشته است تا اهمیت خاص توجه به این مقوله از زبان را در حد امکان روشن سازد. کلید واژه ها : ترجمه، نام آوا، تأثیرات آوایی، سمبولیسم آوایی، خواننده حساس.