در داستان های مارگریت دوراس نویسنده قرن بیستم فرانسه، ما با سه رویکرد در شخصیت پردازی رمان روبرو هستیم: رویکرد سنتی، رویکرد رمان نو و پس از جنبش رمان نو که شخصیت ها بصورت تلفیقی از سبک کلاسیک و نو به نمایش درمی‏آیند. دوراس در طول دوران نویسندگی اش توانسته مرز بین انواع ادبی را از میان بردارد و تحول و تولدی دوباره به شخصیت های داستانی اش بدهد. این رساله بر آن است تا به بررسی تحول شخصیت در سه اثر مارگریت دوراس بپردازد که هر یک معرفی کننده یکی از این رویکردها می باشد : سدی بر اقیانوس آرام (un barrage contre le pacifique)، مدراتو کانتبیله (moderato cantabile) و عاشق (l’amant). بدین ترتیب با نگرشی تحلیلی به عنصر شخصیت و شخصیت پردازی در این آثار برآنیم تا تحول شخصیت پردازی در آثار وی را به تصویر آوریم.