اتحادیه اروپا ، یکی از بزرگترین بازیگران بین المللی است که همواره بر آن بوده در محیط بین المللی،علاوه بر گسترش نفوذ اقتصادی خود ، در مقام یک قدرت بزرگ فراملی نیز ظاهر شده و از این رهگذر به پیشبرد سیاست های تجاری بین المللی خود بپردازد. با این حال ، به رغم آن که اتحادیه اروپا پس از معاهدات ، نیس،ماستریخت،انون اساسی و لیسبون گام های مهمی را در زمینه رسیدن به یک سیاست خارجی و امنیتی مشترک و به تبع آن افزایش نفوذ و جایگاه خود در صحنه بین المللی ، برداشته است ، هنوز با تنگناها و موانعی روبرو است که این اتحادیه را از دستیابی به یک هویت بین المللی مستقل ، مقتدر و موثر باز می دارد . این پژوهش عوامل عدم دستیابی اتحادیه اروپا را به یک سیاست خارجی و امنیتی مشترک در دو حوزه داخلی و خارجی بررسی نموده است . در حوزه داخلی ؛ بحران هویت ، هویت داخلی و نقشی ، مشروعیت ، تعدد مراکز تصمیم گیری و دیدگاه های مختلف کشورهای اروپایی ، انگلستان ، فرانسه و آلمان ،از سیاست خارجی و امنیتی مشترک مورد کنکاش قرار گرفته و در بعد خارجی ؛ آمریکا و سیاست خارجی و امنیتی مشترک اروپایی و چالش های فراروی نیروی واکنش سریع اتحادیه اروپایی و مدیریت بحران های بین المللی مورد بررسی قرار گرفته است .