با پیشرفت نانو فناوری، از نانو مواد به طور وسیع و برای اهداف متنوعی استفاده می شود. در طی دو دهه گذشته، استفاده از نانو ذرات نقره در محصولات مصرفی افزایش چشم گیری داشته است، بنابراین انسان و موجودات زنده در معرض روزافزون آن قرارگرفته اند. فقدان دانش کافی در زمینه اثرات مواجهه ی پیش از تولد با نانو ذرات نقره، ما را بر آن داشت که به بررسی اثرات تزریق زیر جلدی این نانو ذرات در دوران بارداری بر شاخص های تولیدمثلی مادران و رشد شناسی عصبی رفتاری نوزادان بپردازیم. به این منظور 30 سر موش سوری ماده جفت گیری نکرده nmri به سه گروه ده تایی تقسیم شدند. گروه های کنترل، np5 و np50 به ترتیب صفر، 5 و 50 میکروگرم به ازای هر سر موش سوری نانو نقره دریافت کردند. بلافاصله پس از مجاورت موش-های ماده با نر و در ادامه هر سه روز یک بار تا زمان زایمان نانو نقره به صورت زیر جلدی و در حجم برابر 2/0 میلی لیتر به حیوانات ماده تزریق شد. شاخص های تولیدمثلی مادران، رشد شناسی عصبی رفتاری، شاخص های تکامل فیزیکی و وزن ارگان های نوزادان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد تفاوت معناداری در وزن مادران و نوزادان مشاهده نشد. در گروه np5 میزان زنده مانی (05/0p<) کاهش و در گروه های تیمار شده با نانو نقره میزان شیردهی تمایل به کاهش داشت. در گروه np50 فعالیت بیش از حد نوزادان مشهود بود. نانو ذرات نقره اکثر بازتاب های تکامل عصبی-رفتاری نوزادان را در 4 روز اول پس از تولد به تأخیر انداخت. اما پس از آن تأخیری در بازتاب های تکامل عصبی-رفتاری مشاهده نشد؛ بلکه شواهد نشان داد در برخی از بازتاب ها تسریع نیز وجود دارد. علاوه بر این، نانو ذرات نقره، به طور معناداری باعث افزایش وزن نسبی کبد و کاهش وزن نسبی طحال در سن 28 روزگی شد. این مطالعه نشان می دهد مواجهه پیش از تولد با نانو ذرات نقره تکامل عصبی- رفتاری را در مراحل اولیه پس از تولد به تأخیر می اندازد. به علاوه با توجه به تغییر وزن اندام های لنفاوی و کبد در زاده ها، قرار گرفتن در معرض نانو ذرات نقره در دوران بارداری باید مورد توجه قرار گیرد.