پژوهش حاضر که از نوع روش تحقیق علی – مقایسه ای یا پس رویدادی بود با هدف مقایسه مهارت های حرکتی کودکان ناشنوا و عادی شهر تهران انجام شد. روش: در این تحقیق 40 دختر ناشنوا و 40 دختر عادی 10 تا 7 ساله که در پایه اول تا چهارم ابتدایی سال تحصیلی 1392-1391 مشغول به تحصیل بودند، به روش تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای سنجش مهارت حرکتی آزمودنی ها از پرسشنامه ازورتسکی استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان داد که در دو حیطه ی حرکات ظریف و ظریف - تعادلی و همچنین مهارت حرکتیِ کلی بین دو گروه کودکان ناشنوا با کودکان عادی ، با 99% اطمینان تفاوت معنادار وجود دارد و فرضیه پژوهشی تایید می شود و تنها در مهارت های حرکتی درشت-کلی تفاوت معنادار دیده نمی شود . همچنین نتایج پژوهش نشان داد در حیطه رشد حرکتی درشت- کلی ، در حیطه رشد حرکتی ظریف و در حیطه رشد حرکتی ظریف - تعادلی اولا با افزایش سن کودکان ، مهارت های حرکتی آنها در هر دو گروه بیشتر می شود و همچنین در تمامی پایه های تحصیلی میانگین نمرات آزمون مهارت های حرکتی کودکان عادی بیشتر از کودکان ناشنوا است. کلید واژه ها: مهارت های حرکتی، ناشنوا