امروزه حفاظت خاک و مبارزه با فرسایش از ضروری ترین اقدامات کشورها در زمینه مدیریت منابع طبیعی می باشد. در استان گلستان نیز مقدار فرسایش قابل توجه است. این مقدار بالا بدلیل شرایط اقلیمی و توپوگرافی، تخریب جنگل ها و تبدیل کاربری اراضی حادث شده است. این پژوهش در جنگل آموزشی و پژوهشی دکتر بهرام نیا در فاصله 8 کیلومتری جنوب غربی شهرستان گرگان انجام شده است. باتوجه به نقش مثبت قارچ بر تشکیل خاکدانه، این تحقیق بر آن شد با استفاده از آن در خاک های لسی، میزان خاکدانه سازی و پایداری خاکدانه را بررسی کرده و نقش آن را در کاهش فرسایش خاک مورد بررسی قرار دهد. به منظور بررسی تاثیر قارچ آربسکولار میکوریزا (g.mosseae و g.intraradices و g.fasciculatum ) بر میزان فرسایش و رواناب از پلات-های 2×1 متر در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تیمار و 3 تکرار و 3 پلات شاهد استفاده شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد تیمارها روی برخی از اجزای عملکرد شامل وزن ریشه، تعداد خوشه در واحد سطح تاثیر معنی دار مثبت و در طول خوشه، تعداد دانه، تعداد سنبله روند منفی معنی داری را نشان داده است. هم چنین به این نتیجه رسیده شد که هر سه تیمار با افزایش حجم ریشه بر درصد ماده آلی، وزن مخصوص ظاهری و میزان پایداری خاکدانه و تنفس میکروبی تاثیر معنی داری را نشان دادند که بیشترین تاثیر مربوط به تیمار g.mosseaeاست. فرسایش در دو بارش طبیعی و سه سه تکرار بارش مصنوعی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در بارش اول فقط تیمار g.fasciculatum و در بارش دوم و بارانساز مصنوعی هرسه تیمار روی میزان رواناب و رسوب تاثیر معنی داری را نشان دادند. گونه g.mosseae میزان رواناب را از 12.34 تا 38.22 درصد کاهش داده که نسبت به دو گونه دیگر اثر بیشتری بر کاهش میزان رواناب و رسوب داشته است.