فضازمان در مقیاسهای بسیار ریز (انرژی های بسیار بالا) ناجابجا است. بررسی فیزیک و هندسه مربوط به سیاهچاله ها، به خصوص در رژیم گرانش کوانتومی، دریچه ی جدید و مهمی به کشف و درک قوانین بنیادی فیزیک می گشاید. از جمله، فیزیک و ترمودینامیک سیاهچاله ها در زمینه ناجابجایی برخی از وجوه پنهان نظریه نهایی گرانش کوانتومی را آشکار می سازند. در سال های اخیر گرانش توازی دور و نظریه یانگ - میلز در فضای ناجابجایی مورد مطالعه ی بیشتری قرار گرفته است. در این رساله ما با یک نگاه کاربردی با استفاده از اساسی که پیشتر از این برای توضیح فضای ناجابجایی ارائه شده است، ابتدا توزیع انرژی برای یک سیاهچاله ی رایسنر- نوردشتروم را در فضای ناجابجایی برای نخستین بار محاسبه می کنیم. سپس با هدف قرار دادن اساس گرانش کوانتومی در هندسه ناجابجایی با بکار گرفتن یک کنش ناجابجا که در نظریه گرانش توازی دور بدست آمده است، یک اساس جدید و محکم برای نظریه ناجابجایی ارائه می دهیم.