چکیده مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، آموزش مهارت حل مساله همراه با آموزش مهارت فرزند پروری به والدین در کاهش پرخاشگری و مشکلات انضباطی دانش آموزان دختر دوره راهنمایی بود. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است در این پژوهش ، دانش آموزانی به عنوان شرکت کننده انتخاب شدند که بر اساس پرسشنامه ی باس و پری (1992) دارای مشکل پرخاشگری تشخیص داده شدند. پژوهش حاضر دارای چهار گروه بود: سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل.60 نفر ملاک های شرکت در گروه نمونه را داشتند و حجم هر یک از گروه ها 15 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری در این پژوهش خوشه ای تک مرحله ای بود و به این صورت که ابتدا از بین مدارس مقطع راهنمایی چهار مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه برای تکمیل به تمام دانش آموزان پایه دوم داده شد. و به روش محاسبه ی میانگین اختلافی و تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: بین میانگین های نمرات اختلافی چهار گروه فوق الذکر در متغیر پرخاشگری و مولفه های آن و مشکلات انضباطی تفاوت معناداری وجود دارد. ولی در مولفه خصومت تفاوت معناداری وجود ندارد. و بین میانگین های( گروه آموزش ترکیبی و کنترل)، (گروه آموزش فرزندپروری و کنترل) و (گروه آموزش حل مساله و کنترل) تفاوت معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: آموزش به صورت ترکیبی یعنی آموزش فرزندپروری به والدین و آموزش حل مساله به فرزندان بیشترین تاثیر را بر پرخاشگری و مشکلات انضباطی دانش آموزان نشان داده است. و هم چنین پرخاشگری در خانواده ها وشرایط اجتماعی ناسازگار با احتمال بیشتری توسعه می یابند واژه های کلیدی: آموزش فرزند پروری، آموزش حل مساله، پرخاشگری، مشکلات انضباطی ?