نظر به اهمیت کنودونت‎ها در تقسیمات چینه‎نگاری پالئوزوئیک و گسترش قابل توجه نهشته‎های دونین پسین و کربونیفر پیشین در منطقه کرمان سه برش چینه‎شناسی (حور، هوتک و شمس آباد) در شمال استان کرمان انتخاب و بویژه بر اساس کنودونت‎ها و بقایای ماهیان مورد مطالعه قرار گرفتند. مجموعه کنودونت‎های بدست آمده از برش حور شامل 20 گونه متعلق به دو جنس polygnathus و icriodus بوده و سنی معادل فرازنین پسین را نشان می‎دهند. 3 زیست زون کنودونتی در این برش به شرح ذیل شناسایی گردید. زیست زون 1( ?older than lower rhenana zone) زیست زون 2 (lower rhenana zone) زیست زون 3 ( upper rhenana to linguiformis zones) در برش هوتک کنودونت‎ها شامل 28 گونه متعلق به جنس‎های polygnathus، icriodus، pelekysgnathus، bispathodus، cladygnathus، siphonodella، gnathodus، protognathodus و mehlina هستند که سنی معادل فامنین پیشین تا تورنازین پسین را برای بخش اندازه‎گیری شده معرفی می‎نمایند. 5 زیست زون کنودونتی در این برش تعیین گردید که عبارتند از: زیست زون 1 middle triangularis – lower crepida zones)) زیست زون 2middle crepida – lower rhomboidea zones) ) زیست زون 3 (barren interval, ?upper rhomboidea - upper praesulcata zones). زیست زون 4 zones) sulcata – lower crenulata) زیست زون 5 (upper crenulata – ancholaris-latus zones) در برش شمس آباد 6 جنس و گونه کنودونت و 14 جنس و گونه براکیوپود از افق‎های فرازنین و فامنین بدست آمد. علاوه بر کنودونت‎ها مجموعه متنوعی از دندان و فلس ماهیان کندریکتین شامل 14 جنس و گونه از برش هوتک و تعداد 5 جنس و گونه از برش حور بدست آمد. بررسی گستره سنی و گزارش‎های متعدد از حضور این قطعات در نقاط مختلف ایران و جهان حاکی از این است که حضور آنها با زیست زون‎های کنودونتی تعیین شده مطابقت دارد. همچنین تعدادی براکیوپود نیز از برش های هوتک و شمس‎آباد بدست آمد که اغلب آنها به نهشته‎های فامنین تعلق دارند. بررسی رخساره‎های زیستی کنودونت‎ها و قطعات ماهیان در برش‎های مورد مطالعه نشان می‎دهد که سکانس دونین پسین در مناطق مذکور در شرایط محیطی کم‎عمق نهشته شده و بیانگر بیوفاسیس icriodid-polygnathid می باشد. حضور فراوان مجموعه غنی از انواع خانواده‎های بی‎مهره‎گان نیز صحت این مطلب را تایید می‎نماید. در لایه‎های ابتدای تورنازین برش هوتک نیز جنس‎های polygnathus و clydagnathus غالب می‎باشند که شاخص محیط کم عمق می‎باشند ولی در تورنازین پسین (upper crenulata–ancholaris–latus zones) با توجه به حضور گونه‎هایی نظیر siphonodella و gnathodus که از نظر اکولوژیکی محدود به زیستگاه‎های عمیق (basin or deeper subtaidal) می‎باشند، به نظر می‎رسد که محیط رسوبی کمی عمیق‎تر شده باشد.