نام پژوهشگر: مجتبی بانشی
مجتبی بانشی عباس گنجعلی
زبان عربی بنا به دلائل متعددی در بین ما ایرانیان حائز جایگاه و اهمیت است، اکنون تعداد بسیاری از دانش آموزان، دانشجویان، طلاب علوم دینی، بازرگانان و سیاستمدارن کشور مشغول فراگیری این زبان هستند که تسلط به "مکالمه زبان عربی" هم خواسته و نیاز این عربی آموزان است و هم عمده ضعف زبانی آنان محسوب می شود، با وجود کارهای انجام شده ای در زمینه آموزش مکالمه عربی، همچنان نیاز به پژوهش های نظری و کاربردی بیشتر در این زمینه، به هدف ارائه بهترین راهکارها و روش های آموزش مکالمه، احساس می شود لذا ما طبق نیاز و ضعف عربی آموزان، این موضوع را انتخاب کرده و در این پایان نامه، آموزش مکالمه عربی را به دو صورت نظری و عملی پی گرفته ایم؛ در فصل نظری اول، با بررسی، تحلیل، توصیف، نقد و جرح و تعدیل روش های زبان آموزی و اصول حاکم بر آن و ذکر مشکلاتمان در آموزش مکالمه، ضمن پرهیز از ورود به بحث های مفصل زبان شناسی، تلاش کردیم تا رویکرد صحیح تر آموزش مکالمه را که مود تایید روان شناسان و زبان شناسان نیز می باشد، معرفی کنیم، سپس بر طبق همین اصول علمی ثابت و آزمون شده و همچنین مطابق نظرات خود، فصل دوم را به نمونه ای عملی از آموزش مکالمه عربی اختصاص دادیم.