این آزمایش به منظور اثر سطوح مختلف مکمل اسید فولیک در جیره بر عملکرد، مقدار فولات پلاسما و زرده تخم-مرغ انجام شد. 80 قطعه مرغ لگهورن (های لاین w-36در سن54 هفتگی) در قالب طرح کاملا تصادفی شامل 4 تیمار، 5 تکرار و 4 قطعه مرغ در هر تکرارمورد بررسی قرار گرفتند. مدت زمان انجام آزمایش 8 هفته بود. مرغ ها با جیره استاندارد براساس توصیه راهنمای مدیریت های لاین w36 (2003)، تغذیه شدند. جیره پایه حاوی 25/15 درصد پروتئین خام و 2858 کیلو کالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم بود. جیره ها به ترتیب با مقادیر 0، 50، 100 و 150 میلی گرم اسید فولیک در کیلوگرم جیره مکمل سازی شدند. وزن و تعداد تخم مرغ های تولیدی به صورت روزانه و مصرف خوراک و سایر پارامترهای مربوط به عملکرد به صورت هفتگی ثبت گردیدند. پارامترهای کیفی تخم مرغ هر دو هفته یکبار اندازه گیری شد. در انتهای دوره آزمایش مقدار فولات زرده تخم مرغ و پلاسما اندازه گیری شد. بین تیمار ها تفاوت معنی داری در مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، تولید تخم مرغ، توده تخم مرغ و تخم مرغ های شکسته، لمبه و کثیف وجود نداشت (05/0<p). اثر متقابل تیمار و زمان در مورد خوراک مصرفی و ارتفاع زرده معنی دار شد (05/0>p). اختلاف بین تیمار ها در رابطه با صفات کیفی تخم مرغ به جز ارتفاع زرده تخم مرغ معنی دار نشد (05/0<p). سطوح صفر و 100 میلی گرم اسیدفولیک در کیلوگرم جیره به ترتیب کمترین و بیشترین ارتفاع زرده را به خود اختصاص دادند (05/0>p). مقدار فولات زرده تخم مرغ و پلاسما در مرغ های تغذیه شده با جیره های حاوی اسیدفولیک به طور معنی داری بالاتر از کنترل بود (05/0>p). با مشتق گرفتن از رابطه رگرسیون درجه دو سطح 5/137 میلی گرم اسید فولیک در کیلوگرم جیره بهترین سطح برای حداکثر افزایش در مقدار فولات زرده تخم مرغ تعیین گردید