حلزون های مخروطی از جنس conus یکی از سمی ترین جانوران گوشت خوار دریایی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری محسوب شده که به دلیل ترکیبات دارویی استخراج شده از سموم آن ها بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. به منظور بررسی ساختار دستگاه تولید سم، دو گونه c .coronatus وc. terebra thomasi از جزیره لارک در سه مرحله نمونه برداری شده و پس از فیکس شدن در بوئن در داخل الکل 70% به آزمایشگاه منتقل شدند. با شکستن صدف دستگاه تولید سم جدا شده و قسمت های مختلف آن پس از قالب گیری و برش، رنگ آمیزی و عکسبرداری شدند. بررسی با لوپ نشان داد که اندام تولید سم شامل بخش تولید سم، بخش انتقال و تزریق سم می باشد. بخش اول ناحیه ی تولید سم که خود شامل حباب سم و مجرای سم بوده و بخش دوم شامل کیسه ی رادولا و خرطوم می باشد. بررسی مقاطع تهیه شده از بخش های مختلف نشان داد که حباب سم، دارای فیبر های ماهیچه ای طولی و عرضی می باشد و در وسط، مجرایی دارد که دارای سلول های پوششی مکعبی بوده و گاها موادی در حال خروج از بخش راسی آن ها دیده می شود. دیواره مجرای سم از 3 بخش تشکیل شده که شامل لایه ی خارجی که از بافت همبند همراه با عضله تشکیل شده، لایه ی داخلی از یک لایه سلول های اپیتلیالی استوانه ای با هسته ی قاعده ای و بخش داخلی لومن که با گرانول های حاوی سم پر شده اند. پس از بررسی تصاویر مشاهده شد که تعداد گرانول ها در قسمت منتهی به حلق بیشتر است، اما طول متوسط گرانول ها در قسمت منتهی به حباب سم بیشتر است. در برش های بخش دوم، کیسه ی رادولا به همراه تعداد زیادی رادولای در حال رشد مشاهده شدند. همچنین ساختار های اختصاصی بافتی بخش های مختلف دستگاه تولید سم مانند سلول های لایه داخلی حباب سم و یا بخش های مختلف مجرای سم در دو گونه با هم متفاوت می باشد. قسمتی از نمونه ها نیز تحت تاثیر آنتی بادی های igg?5 و fitc قرار گرفتند و حضور کانال های nk (na+/k+ atpase) و nkcc (na+/k+/2cl-) در آن ها مورد بررسی قرار گرفت که هر دو کانال در گرانول ها و سلول های اپیتلیالی به صورت ایمنوفلوئورسنت قابل مشاهده بوده ولی در حباب سم و سایر بافت ها، فلوئورسنت قابل توجهی از خود نشان ندادند.