سیمانهای کلسیم فسفاتی (cpcs) متخلخل، جایگزینی مناسب برای بارگذاری و کنترل رهایش داروهای مختلف هستند. وجود ماکرو تخلخل در سیمان باعث جذب سریع تر سیمان شده و در نتیجه شکل گیری استخوان جدید با سرعت بیشتری در بدن رخ میدهد. در این پژوهش، رهایش دگزامتازون (dex) به عنوان یک ماده ی موثر در استخوان سازی، از زمینه ی سیمانهای کلسیم فسفاتی میکرو و ماکرو متخلخل از 0 تا 800 ساعت در مایع شبیه سازی شده به مایع بدن (sbf) بررسی شده است. سدیم دو دسیل سولفات (sds) نیز برای ایجاد ماکرو تخلخل در ساختار سیمان به کار گرفته شده و پس از آن اثر sds و dex بر روی زمان گیرش و خواص مکانیکی cpcs مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که با افزودن dex به ترکیب سیمان زمان گیرش کاهش یافته است این در حالی است که شاهد نتیجه ای برعکس برای افزودن sds هستیم. علاوه بر این وجود sds باعث کاهش استحکام فشاری سیمان شده در حالی که افزودن dex به ترکیب سیمان میکرو متخلخل استحکام فشاری سیمان را افزایش داده است. با بررسی نتایج حاصل از تفرق اشعه ایکس (xrd) مشاهده شده است که حضور sds و dex تاثیری روی نرخ تبدیل واکنشگرها به فاز آپاتیت پس از غوطه وری در sbf، نداشته است. نتایج نشان داده است که نرخ رهایش dex از زمینه ی سیمان، متاثر از میزان ماکرو تخلخل و غلظت dex بوده است. نرخ رهایش از سیمان میکرو متخلخل بار شده با مقدار بیشتر dex سریع تر از نرخ رهایش از سیمان ماکرو متخلخل حاوی مقادیر پایین تر dex بوده است. این نتیجه، اهمیت نقش میزان داروی بار شده را روی تعیین نرخ رهایش نشان میدهد. علاوه بر این، در یک غلظت ثابت dex، سیمان ماکرو متخلخل رهایش سریع تری را در مقایسه با سیمان میکرو متخلخل از خود نشان میدهد. این تحقیق کنترل رهایش dex از زمینه ی cpcs را بدون هر گونه تغییرات شدید بر خواص کاربردی سیمان تایید میکند.