معماری مقوله ای فرهنگی است و محتملا بی ارتباط با گذشته نیست. ساخت و سازهای دهه های اخیر ‏بدون در نظر گرفتن ارزش های فرهنگی و بومی، چهره شهر را برای ساکنین بیگانه نموده است. ساختمان ‏ها با اشکال متنوع و بدون در نظر گرفتن بافت پیرامونی، از زمین سر بیرون می آورند. به طوریکه نمی ‏توان رابطه معناداری مابین ساختمان های جدید و بناهای با ارزش قدیمی و معماری بومی آن منطقه ‏برقرار نمود‎. ‎‏ شهر رشت هم مانند خیلی از شهرهای ایران در پی تحول تاریخی، دچار دگرگونی شده و ‏شکل جدید آن برای رسیدن به طرحی نو، انسجام و پیوند با ساختار قدیم را برهم زده است. از این رو، ‏ضروریست بدنبال راهکاری جهت ضابطه مند نمودن ساخت وسازها ، خصوصا در مناطق تاریخی ‏باشیم. ‏در این ارتباط تصور می شود، برای پیشگیری از هرچه بیشتر خدشه دار شدن چهره بافت های با ارزش شهر رشت ضرورت شناسایی فاکتورهای صوری و محتوایی ‏مربوط به فرهنگ و ارزش های موجود در بناهای قدیمی و به کار بستن آن ها در ساختمان های جدید با ملاحظه پاسخ به نیازهای روز ‏جامعه ، راهکار مناسبی باشد. برای رسیدن به این هدف از طریق مطالعات ‏کتابخانه ای و نیز با کسب اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات میدانی ، سایت مورد نظر مورد توصیف و تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. حاصل این پژوهش و بررسی –که با محوریت ارتباط اثر با زمینه صورت پذیرفت- مجموعه ای از احکام و دستوالعمل های کمی و کیفی اجرایی برای انجام طراحی بود.