این پژوهش باهدف بررسی مقایسه اثربخشی گروه درمانی وجودی وتحلیل متقابل برافسردگی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی انجام شدپژوهش کاربردی وازنوع شبه آزمایشی است.روش نمونه گیری تصادفی ازمیان مادران کودکان کم توان ذهنی شهرمشهددرمحدوده سنی 30 تا 55 سال دارای مدرک حداقل دیپلم ومتاهل حجم نمونه 36 نفرکه به سه گروه 12 نفری به صورت تصادفی گمارده شدنددوگروه آزمایشی ویک گروه کنترل. ازگروه ها پیش ازمون تست افسردگی بک گرفته شد. سپس دوگروه آزمایش،مداخله گروه درمانی مبتنی براصالت وجودوتحلیل رفتار متقابل به مدت 12جلسه (هرجلسه90دقیقه)اجراشد.سپس پس آزمون درهرسه گروه به منظورسنجش میزان تغیر متغیر وابسته(افسردگی) اجرا شد.نتایج تحلیل های آماری کواریانس یک راهه(یک متغیره) به تاییدفرضیه اثربخشی گروه درمانی وجودی انجامید.نتیجه اینکه گروه درمانی وجودی دریک گروه آزمایشی به طورمعناداری موجب کاهش افسردگی این مادران نسبت به دوگروه دیگر(گروه تعاملی وکنترل) می شود.