مدگرایی، از جمله مطرح ترین مسائل نوپدید اجتماعی در عصر حاضر به شمار می رود، یعنی نوعی از مصرف که نه برای رفع نیازهای زیستی، بلکه برای هدفهای اجتماعی صورت می گیرد. تحقیق حاضر به بررسی برخی عوامل مرتبط با مدگرایی به عنوان یکی از پدید های اجتماعی پرداخته است. در کنار ارائه تعاریف اصلی مفاهیم مورد استفاده در تحقیق از نظریه خشونت نمادین بوردیو به عنوان مبنای اصلی نظری استفاده شده است. با استفاده از روش پیمایش، 382 نفر از جمعیت 11416 نفری دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه هایی که توسط افراد نمونه پر شدند، جمع آوری و توسط نرم افزار spss مورد تجریه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل های دو متغیره نشان داد که میزان مدگرایی دربین دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز کمتر از حد متوسط (39 در مقیاس100-0) می باشد. همچنین یافته ها حاکی از آن است که رابطه معنی داری بین متغیر مدگرایی و متغیرهای تشخص طلبی، همرنگی، آگاهی از خشونت نمادین بودن مد، عزت نفس، دینداری و دسترسی به ماهواره وجود دارد اما بین مدگرایی با متغیرهای پایگاه اجتماعی اقتصادی، میزان(ساعت و سال) دسترسی به ماهواره و برنامه های مورد استفاده از ماهواره و همچنین جنس رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد پنج متغیر تشخص طلبی، همرنگی، آگاهی از خشونت نمادین بودن مد، عزت نفس و ساعات استفاده از برنامه های ماهواره ای توانسته اند حدود نیمی (50 درصد) از واریانس متغیر مدگرایی را تبیین نمایند. با استفاده از مدل های مسیر سعی شده تا دقیق تر به روابط ساختاری موجود بین متغیرهای مستقل تحقیق و متغیر وابسته پرداخته شود.