اثرات ماست معمولی و ماست پروبیوتیک (با دو phمختلف 8/3 ، برای اسیدی و ph5/4 ) روی عملکرد و سلامت 35 راس گوساله هلشتاین، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی در 5 تیمار(در هر تیمار 7) از روز چهارم بعد از تولد تا دو هفته پس از شیرگیری(به مدت 70 روز) مورد مطالعه قرار گرفت. گروه های تیماری شامل:1- کنترل(شیر بدون افزودنی ماست)، 2- شیر حاوی 15% ماست معمولی ph8/3 ،3 - شیر حاوی 30% ماست معمولی ph5/4، 4- شیر حاوی 30% ماست پروبیوتیک ph8/3 ، 5- شیر حاوی 30% ماست پروبیوتیک ph5/4. به طور کلی ماده خشک مصرفی کل بین گروه های تیماری مختلف معنی دار نشد، اما در هفته اول تیمارهای 2 و 4 به طور معنی داری ماده خشک مصرفی کل بالاتری نسبت به بقیه ی تیمارها داشتند، و در هفته 7 تیمارهای ماست ماده خشک مصرفی کل بالاتری نسبت به کنترل داشتند ( به ترتیب 001/0p< و 01/0p< ) . به طور کلی متوسط افزایش وزن روزانه در تیمارهای ماست نسبت به شاهد به طور معنی داری بالاتر بود (01/0p< )، درحالی که ماست اسیدی از لحاظ عددی بالاترین افزایش وزن را داشت. در ارتباط با افزایش وزن روزانه بعد از شیرگیری بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. ضریب تبدیل خوراک بین گروه های تیماری معنی دار شد، در تیمارهای ماست پایین تر بود (05/0p<). تعداد نوتروفیل ها و سلامت تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. تعداد لنفوسیت ها در تیمارهای ماست به طور معنی داری بالاتر بود (001/0p<). نسبت نوتروفیل به لنفوسیت بین تیمارهای آزمایشی معنی دار بود (05/0p< ). ماست موجب کاهش این نسبت درمقایسه با گروه شاهد شده بود.کلسترل و تری گلیسرید بین تیمارهای آزمایشی معنی دار بود ( به ترتیب 05/0p< و 01/0p< )، و به طور کلی ماست موجب کاهش کلسترل و افزایش تری گلیسرید شده بود. ماست اسیدی موجب افزایش معنی دار تری گلیسرید شده است(01/0p< ). به طور کلی طول بدن در روز 34 آزمایش (دوره دوم) در گروه های حاوی ماست بیشتر بوده است (01/0p< ). و ماست اسیدی موجب افزایش معنی دار طول بدن در روز 14 (دوره اول) و دوره دوم آزمایش شده بود. بود ( به ترتیب 01/0p< و 05/0p< ) در روز 56 آزمایش (دوره سوم) ماست اسیدی جدوگاه و عرض هیپ بالاتری را بین گروه های تیماری نشان داده بود ( به ترتیب 01/0p< و 05/0p< ).