نام پژوهشگر: محمد نعیم شریفی
محمد نعیم شریفی ناصر رفیعی محمدی
این پژوهش، آیات کیهان شناسی قرآن را در تفاسیر معاصر شیعه مورد بررسی قرار داده و از میان آنها حقایق ناب قرآنی را در زمینه موضوعات کیهان شناسی، روشن و آشکار ساخته است. در این رساله علاوه بر دو تفسیر «المیزان» و «نمونه» از پانزده تفسیر معاصر شیعی دیگر نیز استفاده شده است. این رساله در یک مقدمه و دو بخش عمده تنظیم شده است: در مقدمه از مبادی تصوری بحث، سخن گفته شده است. بخش اول به تبیین کلیات و مبانی بحث میپردازد که خود از سه فصل تشکیل شده است: فصل اول شامل مفهوم شناسی برخی لغات و اصطلاحات مهم رساله است. در فصل دوم دیدگاههای مفسران درباره جامعیت قرآن و مباحثی مربوط به آیات علمی قرآن، اهداف آیات علمی در قرآن، دسته بندی این آیات و مسئله تعارض یا عدم تعارض علم و دین مطرح شده است و فصل سوم به مباحثی چون: تفسیر علمی قرآن و پیشینه آن در اسلام، جهش در سیر تدوین تفسیر علمی و علل آن، دلایل و دیدگاههای موافقان و مخالفان تفسیر علمی، معیارهای تفسیر علمی صحیح و رابطه تفسیر علمی قرآن با اعجاز علمی آن پرداخته است. در بخش دوم، موضوعات کیهان شناسی در هفت فصل ذیل بررسی شده است: آغاز آفرینش جهان، خلقت زمین و آسمانهای هفت گانه، مراحل آفرینش کیهان در قرآن، انبساط در عالم هستی، قرآن و قانون گرانش عمومی، حرکات خورشید و شکل و حرکت زمین در قرآن. در این فصلها مجموعاً شصت آیه قرآن در تفاسیر مختلف مورد دقت و بررسی قرار گرفته و از میان تعداد زیادی از اشارههای علمی قرآن در موضوعات یاد شده، اعجاز علمی قرآن در زمینههای گسترش جهان، جاذبه عمومی اجسام، حرکات خورشید و حرکات زمین اثبات شده است.