با نیم نگاهی به سخنان گهربار احدیت در می یابیم که به اکثریت توهینهای بسیاری شده است. آنچه در نگاه نخست از این آیه های الهی نتیجه می شود این است که ناظر به مسائل دقیق اعتقادی، غیبی، ماورای طبیعی است؛ نه مسائل سیاسی و اجتماعی. اما پژوهش حاضر نتیجه ای کاملا برعکس می گیرد: نه تنها دین مبین اسلام بلکه تمامی ادیان آسمانی برای تحقق هدفی واحد آمده اند: افشای چهره دل آزار سیاست شیطانی و معرفی چهره دل آرای سیاست رحمانی. بنابراین پیام آیه های اکثریت نیز کاملا سیاسی است: اکثریت، در درازای تاریخ و پهنای جغرافی، سیاستمداران شیطان صفت را رحمان صفت تصور کرده، می کند، خواهد کرد؛ از این روست که هیچ گاه از راهنماییهای آسمان "بی نیاز" نبوده، نیست، نخواهد بود. شمار فصلهای رساله چهار است؛ نظیر فصول چهارگانه سال خورشیدی: دو فصل نخست آن از نظر بحث و گفت و گوی علمی سرمای دو فصل نخست سال تحصیلی را به یاد می آورد؛ اما دربردارنده اطلاعاتی است جامع و مانع در مورد "رای" و "اکثریت". در فصل سوم بهار رساله فرا می رسد و گرمایی در آن می دمد که در اواخر فصل چهارم به اوج خود می رسد.