کمپرسور محوری یکی از مهمترین اجزا برای طراحی توربوماشین ها است ، بنابراین بهینه سازی آن بسیار مهم می باشد . توابع هدف انتخاب شده شامل راندمان ایزنتروپیک طبقه که باعث کاهش تلفات می شود ، حد واماندگی که اجازه حرکت در محدوده پایدار منحنی کاراکتریستیک را می دهد و مساحت ویژه ورودی طبقه که با وزن طبقه رابطه مستقیم دارد، می شود . کاهش وزن باعث کاهش تلفات راندمان می شود و افزایش راندمان به کاهش حد واماندگی می انجامد . متغیرهای انتخاب شده ، قطر متوسط طبقه ، ضریب جریان ، نسبت سرعتهای محوری در روتور و استاتور ، سرعت چرخش شفت و زاویه هوا یا جریان ورودی است . فرمولاسیون مسایل چند منظوره توسط روش وزنی تحلیل می شود ، بطوریکه مسیله چند منظوره به یک منظوره تبدیل می شود . مسیله یک منظوره مقید توسط روش تابع جریمه داخلی به نامقید تبدیل شده و توسط متد dfp یا روش متریک متغیر تحلیل می شود . کد کامپیوتری برای آن نوشته شده است و نتایج متناظر برای مقادیر مختلف تابع وزنی بدست آمده است . انتخاب ضرایب وزنی به طور بسیار زیاد در نتیجه کلی تاثیر دارد. نتایج نشان می دهد که امکان بدست آوردن طراحی بهینه با افزایش فوق العاده هر سه تابع هدف یا حداقل یکی از آنها همراه است . در حقیقت این نکته استخراج شده است که افزایش راندمان می تواند باعث کاهش مقدار دیگر توابع مهم هدف مثل حد واماندگی و مساحت ورودی طبقه شود . همچنین ملاحظه می شود که وقتی به ضریب وزنی راندمان عدد صفر را اختصاص دهیم ، مقدار راندمان از حد انتظار کمتر می شود . اما دو مقدار دیگر توابع هدف از محدوده خود بسیار فراتر می رود .