در این پژوهش تأثیر فرآیند جوشکاری قوسی تنگستن گاز (gtaw) بر ساختار، رفتار خوردگی و خواص مکانیکی منطقه جوش آلیاژ ti6al4v مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از عملیات حرارتی قبل و بعد از فرآیند جوشکاری، رفتار خوردگی و خواص مکانیکی منطقه جوش بهبود داده شد. بدین منظور ورق های نازک آلیاژti6al4v به ضخامت mm 3/1 در حرارت ورودی j/mm 350 تحت فرآیندgtaw قرار گرفت. به منظور بررسی تأثیر عملیات حرارتی بر ساختار، رفتار خوردگی و خواص مکانیکی منطقه جوش، مجموعه ای ازعملیات حرارتی تنش گیری، انحلالی و پیرسازی بر روی ورقه های نازک آلیاژ فوق قبل و بعد از جوشکاری اعمال گردید. عملیات حرارتی تنش گیری و پیرسازی به ترتیب در دماهای °c600 و °c540 به مدت یک ساعت انجام شد و نمونه ها در هوا سرد شدند. همچنین عملیات انحلالی در دمای °c950 به مدت نیم ساعت انجام شد و سپس نمونه ها در آب سرد شدند. ساختار و خواص مکانیکی منطقه جوش توسط پراش پرتو ایکس(xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem)، میکروسکوپ نوری، آزمایش کشش و سختی سنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. رفتار خوردگی منطقه جوش نیز توسط آزمون های پلاریزاسیون تافل و پتانسیل مدار باز- زمان در محلول رینگر و در دمای c?37 بررسی شد. بررسی های ساختاری گویای حضور دانه های ستونی? اولیه درشت به همراه فاز ? ناپیوسته در مرز دانه ها در منطقه ذوب (fz) و عدم وجود مرز مشخص بین مناطق fz و متاثر از حرارت (haz ) است. این امر به جوانه زنی و رشد رونشستی دانه های? موجود در fz بر روی دانه های درشت شده منطقه مجاور متأثر از حرارت nhaz)) نسبت داده شد. چنین ساختاری موجب افت قابل توجه مقاومت خوردگی و ازدیاد طول نسبی منطقه جوش شده است. نتایج بررسی های ساختاری نشان داد که عملیات حرارتی در زیر دمای استحاله ??? تأثیری بر اندازه وشکل ستونی دانه های منطقه جوش ندارد. جهت بهبود رفتار خوردگی منطقه جوش ، ازعملیات حرارتی استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان داد در صورتیکه پس از فرآیند جوشکاری، عملیات آنیل انحلالی و پیرسازی انجام شود، منطقه جوش رفتار خوردگی نزدیکی با فلز پایه و منطقه متأثر از حرارت ارایه می کند و هیچ-گونه خوردگی ترجیحی میان مناطق جوش و فلز پایه مشاهده نمی شود. این امر به تشکیل رسوبات فاز ? از مارتنزیت و فاز? از ? شبه پایدار حاضر در منطقه جوش و همچنین درشت شدن صفحات ? در حین عملیات حرارتی نسبت داده شد. نتایج آزمون ها نشان داد که عملیات حرارتی پیرسازی و تنش گیری پس از فرآیند جوشکاری و همچنین انجام عملیات حرارتی قبل از جوشکاری تأثیر چندانی بر رفتار خوردگی منطقه جوش ندارد. بررسی خواص مکانیکی نشان داد که اعمال عملیات حرارتی آنیل انحلالی و پیرسازی باعث یکنواختی سختی مناطق مختلف می شود و انعطاف پذیری فلز جوش را حدود صد درصد بهبود می بخشد.